Prawdziwy Bandit To

[maniomen]

Godzinę temu, Neonkin napisał:

Ja mam prawdziwego Bandita.

Mam nakeda. 

Duży.

Ale wodniak. Zalicza się?

Według mnie tak.

Według purystów, tylko olejak.🙂

[Christoph]

10 minut temu, maniomen napisał:

Według mnie tak.

Według purystów, tylko olejak.🙂

W olejakach stukaja panewki

 

Ale fakt, praca silnika i jego dzwiek jest niepowtarzalny

 

Ale Wodniakiem z ostatniej generacji bym nie pogardzil

 

 

[cypis]

A ja nie dość że mam olejaka to jeszcze najpiękniejsza wersja😁

Edytowane 25 Lipiec przez cypis
UPS...

[radzior]

6 godzin temu, Neonkin napisał:

Ja mam prawdziwego Bandita.

Mam nakeda. 

Duży.

Ale wodniak. Zalicza się?

Nie!!! Bandit tylko we fryturze! 🤭🥰

[lechu72]

I gen. motocykl pierwotny, nie bierze jeńców...mogli dodać kopajkę byłby kompletny

 

[Bioły]

16 godzin temu, maniomen napisał:

Kurde. Taki to za rok już będzie miał 30 lat.

Motocykl zostaje u mnie . Nie zamierzam go sprzedawać.

[lunatiC]

Jest jakaś magia w tych starych bandziorach. Kupiłem Yamahe ale bandzior dalej stoi w garażu bo coś nie mogę go wystawić na sprzedaż i tak się zastanawiam czy go sobie nie zostawić.

[Neonkin]

2 godziny temu, lunatiC napisał:

Jest jakaś magia w tych starych bandziorach. Kupiłem Yamahe ale bandzior dalej stoi w garażu bo coś nie mogę go wystawić na sprzedaż i tak się zastanawiam czy go sobie nie zostawić.

Wiem co czujesz.

Ja wstawiłem go sobie do altany jako ozdobę

 

17 godzin temu, cypis napisał:

A ja nie dość że mam olejaka to jeszcze najpiękniejsza wersja😁

Zaiste tak jest

[cypis]

Tak dla przypomnienia jak wygląda 2005r. Limited Edition 

[obieżyświat]

Prawdziwy Bandit to własny Bandit, gdyby było inaczej kupilibyście innego, czyż nie?

[krynio]

Panowie z wodniakami, czy pół banditami w oleju, zapraszam do kąta, na karnego jeżyka. 😎
 

[BAN]

2 hours ago, krynio said:

Panowie z wodniakami, czy pół banditami w oleju, zapraszam do kąta, na karnego jeżyka. 😎
 

Jezu, ty zyjesz xD

[Neonkin]

9 godzin temu, krynio napisał:

Panowie z wodniakami, czy pół banditami w oleju, zapraszam do kąta, na karnego jeżyka. 😎
 

On żyje!

[Tomek]

Dla mnie Bandit to jak napisał @Christoph

 

"Lokomotywa"

Stoi w garażu lokomotywa,
Suzuki Bandit - tak się nazywa.
Ciężka, ogromna i coś spod niej spływa:
Tłusta oliwa.

Zimna, ponura stoi machina,
do niej podchodzi nie tęgi chłopina.
Kluczyki wyciąga, luzuje blokadę,
z centralki zrzuca, ledwie daje radę.

Ciężar to wielki, bo nie lekka maszyna.
Za bardzo przechylisz i przygniatać zaczyna.
Do tyłu, do tyłu, ostrożnie przez próg,
Trzymaj pion, chłopie, nie pomyl se nóg.

Buch - jak gorąco!
Uch - jak męcząco!

Ciężka maszyna na stopce się opiera,
Bajker kurtkę dopina i kask swój ubiera.
Kluczyk w stacyjce, ssanie podciąga,
Sprzęgło, starter wciska, by odpalić motonga.

Nie łatwe zadanie, lecz rozrusznik nie pęka,
Akumulator się wytęża, o mało nie klęka.
Przygasły kontrolki, obróciło wałem,
Ruszyły tłoki galopem i cwałem.

Najpierw niemrawo, nierówno z przerwami.
Walnęło z tłumika czterema salwami.
Zmniejszone już ssanie, rękawica wciągnięta.
Stopka złożona, jedynka zapięta.

Popuszcza sprzęgło i rusza ospale.
Już olej się podgrzał przy zaworach i wale.
Chrapliwy olejak obudził się do życia,
Pierwsza myśl taka: daj wachy do picia!

Odkręcił manetę, zamieszał biegami.
Chłop ledwie się trzyma z bolącymi rękami.
I gdy obrotomierz wściekle pnie się w górę.
Bandzior daje koncert: na cztery gary i rurę.

Uff - jak się wkręca
Uch - jak zachęca

Bajker już sapie, już ledwo zipie,
A kranik benzynę w gaźniki wciąż sypie.
Silnik gorący, jak piec rozpalony.
To nie jest zabawka, to potwór szalony.

Wielki i ciężki, z żelaza i stali,
Widać w Suzuki umiaru nie znali.
Pędząca masa i artyleria
Połyka puszki jak kawaleria.

Z full-tuning beemą łatwo się rozprawił,
Nowego plastika na światłach odstawił.
Ludzie głową kręcą i w czoło pukają,
Jakim ja szczęśliwy, pojęcia nie mają!

A dokąd? A dokąd? Przez ronda, przez most.
I cieszę się jazdą po winklach, na wprost.
Pęd wiatru i prędkość powiększa banana,
Mógłbym tak śmigać do nocy i rana.

Niespodziewanie jednak nadeszła przerwa, 
Bandzior się zakrztusił - cholera - rezerwa!
Apetyt ma bestia, zbiornik prawie pusty,
Przydałby się większy, jak beczka z kapusty.

Pchać tego sprzęta? Oj, cienko bym piskał.
Dobrze, że stacja była dość bliska,
Kolejna porcja benzyny nalana,
płacenie przy kasie zmniejszyło banana.

Kryzys w portfelu, płaciłem ze łzami,
coś mi się wydaje, że pójdę z torbami.
Jak zwykle bywa, na domiar złego,
Jeszcze daleko jest do pierwszego.

Ach - jest wypłata
Ciach - znowu rata
Ech - to jest mus
Skarbówka i ZUS.

A co to, a kto to, z impetem tak gna?
To Ojciec Moderator dzień wolny dziś ma.
I jego maszyna zziajana, zdyszana.
Nie fraszka igraszka, zabawka blaszana.

 

Czy tak ja ja opisałem 

 

 

 

"Fragment księgi czwartej"

Natenczas Kierowca chwycił w garażu stojący
Swój motocykl nowy, wielki, czarny, ciężki
Jak parowóz spalinowy, oburącz za kierownicę go ścisnął,
Napiął wszystkie mięśnie, w oczach krwią zabłysnął,
Przekręcił wpół stacyjkę, wcisnął starter rozrusznika
I wysłał z niego cały zapas do silnika.
I odpalił: Bandit jak wicher głośnym wydechem
Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem.
Umilkli gapie, stali kierowcy zadziwieni
Mocą, czystością, dziwną harmoniją pieni.
Bandit cały kunszt, którym niegdyś na ulicach słynął,
Jeszcze raz przed uszami kierowców rozwinął;
Napełnił wnet, ożywił knieje i dąbrowy,
Jakby z armaty strzelił  i rozpoczął na nowo.
Bo w pracy była silnika historyja krótka:
Zrazu odzew dźwięczący, rześki - to pobudka;
Potem jęki po jękach skomlą - to oleju granie;
A gdzieniegdzie ton twardszy jak grzmot - to  z wydechu strzelanie.

Tu odpuścił, lecz Bandziora trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Suzuki wciąż pracuje jeszcze, a to echo grało.

Odkręcił znowu; myśliłbyś, że motocykl kształty zmieniał
I że w rękach Tomka to  turystyka, to sporta,
Nie udając głosu rzędówki: to raz w motocykl GP
Przeciągając się, długo, przeraźliwie wyje;
Znowu, jakby w Gold Winga rozwarłszy się siodło,
Ryknął; potem Klekotanie zaworów wiatr rozdarło.

Tu odpuścił, lecz Bandziora trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Suzuki wciąż pracuje jeszcze, a to echo grało.
Wysłuchawszy Silnikowej arcydzieło sztuki,
Powtarzały je rodzice dzieciom, dziadki wnukom.

Jedzie znowu: jakby w silniku były setne konie,
Słychać zmieszane wrzaski szczwania, gniewu, trwogi,
Kierowców, pieszych i gapiów; aż Tomek do góry
Podniósł koło, i tryumfu hymn uderzył w chmury.

Tu odpuścił, lecz Bandziora trzymał; wszystkim się zdawało,
Że Suzuki wciąż pracuje jeszcze, a to echo grało.
Ile ulic, tyle Banditów znalazło się w mieście,
Jedne drugim dźwięk niosą jak z choru do choru.
I szła muzyka coraz szersza, coraz dalsza,
Coraz cichsza i coraz czystsza, doskonalsza,
Aż znikła gdzieś daleko, gdzieś na niebios progu!

Tomek stopi Bandziorem wykonał
Zatrzymał; Motocykl opadł, na asfalt rozgrzany
Chwiał się. Tomek z obliczem nabrzmiałem, promiennem,
Z oczyma wzniesionemi, stał jakby natchniony,
Łowiąc uchem ostatnie znikające tony.
A tymczasem zagrzmiało tysiące oklasków,
Tysiące powinszowań i wiwatnych wrzasków.

 

 

 

 

[seebst]

Tomek, jaki poeta ,😂

Zaraz ten wiersz tak do szkół i młodzi adepci będą się go uczyć 😊

[maniomen]

10 minut temu, seebst napisał:

Tomek, jaki poeta ,😂

Zaraz ten wiersz tak do szkół i młodzi adepci będą się go uczyć 😊

I zaraz będzie:

"Jakie uczucia targały autorem, gdy opisywał błękitne zasłony"😆