Rumunia, Mołdawia, Trochę Bułgarii I Słowacji

[Gregu]

Dwa tygodnie temu wróciliśmy do domu, więc najwyższy czas napisać relację.

Początkowo razem z moja Ewelina mieliśmy w planach samotna podróż poślubną do Rumunii, no ale moja obecność na PBC skutkowała pewnymi zmianami

 

Wyszło na to, że jedziemy na trzy maszyny w 6 osób:

Ja i moja  Ewela na B6

Bandzo i jego Ela na B6

Wolv i jego Beata na GS

Plan pozostał taki jak w temacie powyżej z małymi modyfikacjami, choć życie dołożyło swoje 3 grosze.

Prowadzi Wolv i jego GPS, założenie takie, ze jedziemy ekonomicznie, góra 10 powyżej dozwolonej (po najniższy wymiar kary, jak mawia mój znajomy).

Na drugi dzień po naszym weselu (Bald, Damianos, Lelon, dzięki raz jeszcze za przybycie na obstawę) wyruszyliśmy z Rzeszowa.

 

19.08.2014 (wtorek)

Mapka

Cel -> Hotel La Contele Dracula

Oczywiście zatrzymaliśmy się na Węgrzech w Tokaju na obiad. No i zgadnijcie kto nas śledził...

 

Trasa do hotelu minęła jakoś bez większych emocji. Na granicy z Rumunia szybko sprawdzili nam paszporty i dowód rejestracyjny. A hotel z basenem  (woda już od rana była ciepła) pozwolił wypocząć. Jedyny jego minus, to to, ze w dwóch z trzech pokoi w łazience były stłuczone płytki podłogowe (bez klapek ani rusz).

 

 

20.08.2014 (środa)

Kolejny dzień pełen atrakcji.

Zaczęły się piękne widoki, młyn wodny, piękne winkle,Jaskinia Niedźwiedzia...

Wjazd 20lei

fotografowanie 15lei

1lei ≈ 1zł

 

Stalagmity

Buka

 

Kości zjedzonych niedźwiedzi

Osobnik Alfa

 

"Jaskinia Niedźwiedzia jest uznawana za jedną z najpiękniejszych w Rumunii, a jej wiek ocenia się na 50 tysięcy lat. Została odkryta dopiero w roku 1975 przez robotników wydobywających marmur, a nazwano ją Jaskinią Niedźwiedzią, ponieważ znaleziono w niej kości właśnie tych zwierząt, dla których jaskinia była schronieniem około 15 tysięcy lat temu. Na starość niedźwiedzie wycofywały się w jedno miejsce, by umrzeć tam, gdzie ich przodkowie, więc wiele szkieletów znaleziono nienaruszonych. Kości jednego z takich niedźwiedzi można zresztą zobaczyć podczas zwiedzania."

 

 

...dziurawe drogi, drogi w remoncie no i moja gleba...

NIGDY NIE GONIĆ PIERWSZEGO! NIGDY NIE GONIĆ PIERWSZEGO! NIGDY NIE GONIĆ PIERWSZEGO!

Opisze to może w odpowiednim dziale. powiem tylko tyle, że to była tylko i wyłącznie moja wina, skończyło się na kilku siniakach i otarciach, urwanym  prawym lusterku i oderwanej lampie, gmole od Mad Jara dały radę.

Przymusowy postój w najbliższym hostelu (nie jestem w stanie napisać, gdzie to było).

Kleje epoksydowe i trytki naprawiły lampę, lusterka kupiłem nowe nad Morzem Czarnym.

 

golas

 

klejenie lampy

 

 

Plecaki

 

Moja gleba zmusiła nas do  zmiany planów. Trzeba było zrezygnować z Transalpiny i ruszyć na Transfogarską, bo inaczej przepadłaby rezerwacja nad Morzem Czarnym. Minusem tego noclegu było też to, że mieli tylko dwa pokoje 3osobowe. Skarpeciam butylu w pokoju męskim uchronił nas przed komarami...

 

21.08.2014 (czwartek)

 

Kolejny przelot do kempingu u podnóża Gór Fogarskich.

Po drodze mieliśmy kolejny przymusowy postój, tym z powodu pogody. Przed ulewą w ostatnim momencie ukryliśmy się na stacji benzynowej.

 

Właściwie, to nie była ulewa, tylko oberwania chmur, a chmur było chyba ze 4. Wg pierwotnego planu bylibyśmy wtedy  na Transalpinie, co nie byłoby zbyt przyjemne.

 

Nocowaliśmy w domkach (Cartisoara),

 

które za punkt wypadowy wybrali także Węgrzy.

 

22.08.2014 (piątek)

Wjeżdżając na Transfogarską otaczała nas mgła.

 

Dopiero przed najlepszym podjazdem wyjechaliśmy z tej chmury.

 

Świnki same uciekły do zagrody przed mgłą

 

A oto i podjazd

 

In wyżej tym zimniej i wietrznej około 12-14°C

 

Po drugiej stronie gór (po przejechaniu tunelu) powitały nas konie

 

i 25°C (w końcu południowa strona)

 

i taki widok

 

Trzeba było zrzucić z siebie trochę ciuchów

 

Asfalt raczej doopy nie urywa i o schodzeniu na kolano można zapomnieć

Ale te widoki!

 

W pewnym momencie nawierzchnia bardzo się poprawiła i mino bagaży zakręty naprawdę cieszyły (moto tak obciążone, że gdy gmolem po asfalcie przerysowałem, to dałem na wstrzymanie).

Kolejna niespodzianką, była transformacja drogi z asfaltowej w kamienistą (Rumunia w budowie). Prędkość 10-15km/h i qrwy sypane po cichu.

Przy tamie kamienie zmieniły się w kamyczki i dało się jechać w miarę normalnie.

 

Potem 1500 schodów do Twierdzy Poenari

 

Kto nie zna prawdziwej historii Włada Palownika, ten niekoniecznie doceni to miejsce. Jest wiele pięknych, lepiej zachowanych zamków, na które nie trzeba się tak wspinać. Dla mnie i Eweliny był to najważniejszy cel tej podróży. Dodatkowo Bandzo zrobił nam tu ślubną sesję zdjęciową.

Tak, zabraliśmy kieckę i gajera...

Kolejną noc planowaliśmy spędzić pod namiotami. Wolv znalazł fajne miejsce nad rzeką niedaleko mostu (zjazd droga kamienista był trochę uciążliwy zważywszy na obładowanie Suzi). Logistycznie miejsce super. Namioty rozbite kolacja w fazie konsumpcji. Trochę nas niepokoiła zbliżająca się chmura burzowa. posiłek przerwał nam pewien życzliwy Rumun, który ostrzegł nas, że zajęliśmy miejsce Cyganom i oni w nocy przyjdą nas obrobić...

Szybko zwinęliśmy manatki i uciekaliśmy...

...przed nocą...

...przed burzą...

...i przed Cyganami...

Uciekliśmy do miasta Pitesti, w którym, gdy jeszcze było wioską, ukrywał się przed Korwinem Wład Drakula.

 

Przed Cyganami udało się uciec.

Burza została w tyle.

Noc spędziliśmy w wygodnym hotelu. Na dobranoc piwko, a z samego rana kierunek Morze Czarne.

 

23.08.2014 (sobota)

Droga trochę się dłużyła, jak to na autostradzie.postoje na stacjach benzynowych i przyautostradowych toaletach.

Na jednej stacji zatrzymał się autobus i wysypali się z niego goście weselni. Facet na akordeonie zaczął przygrywać ichniejsze melodie śpiewając jako tako. Grupa ludzi zrobiła kółeczko i impreza na stacji

 

Tzw. obwodnica Bukaresztu, to kpina. Droga dwupasmowa o asfalcie z falami wzorowanymi na Lays'ach MAX.

Koleiny po ciężarówkach 20-30cm głębokości. wjedziesz w coś takiego, to masz szczęście gdy wyjedziesz bez gleby (dwa razy miałem szczęście)

Ogólnie po nocy nie radzę jeździć w tym kraju, bo nawet jak jest w mieście ładny asfalt, to studzienki kanalizacyjne potrafią być 30cm poniżej jego poziomu. na przejazdach kolejowych też mogą być niespodzianki...

Most na Dunaju miał być płatny, ale spotkała nas miła niespodzianka, bo nie był.

Powoli wyczuwalna morska bryza niosła ze sobą "aromat" ryb...

Hotel, do którego tak się spieszyliśmy (no bo przecież rezerwacja) miejsc wolnych nie miał.

Coś z mailami poszło nie tak, jak tłumaczył Wolv.

W sumie kilka budynków dalej pani z Hotelu pomogła załatwić na kwaterunek.

A teraz zabawa:

Gdzie jest QQ?

 

Rumuni to bardzo gościnny naród.

Pewnego dnia przyszedł do nas właściciel Hotelu z palinką, oryginalnym transylwańskim napojem wyskokowym z żołędzi (około 60%).

Pogadał, poczęstował, powiedział gdzie kupić i jak rozpoznać tą prawdziwą (robią podróbki z pestek moreli).

Poranna kawa w Rumunii, to rytuał, chyba każdy tu rano pije kawę. Na nas dziwnie patrzono, gdy piliśmy kawusię o innej porze. I dwa razy gdy poszedłem do kuchni zrobić kawę dla siebie i małżonki, potraktowano mnie tak, jak traktuje się tam faceta...

1. W kuchni same kobiety, krzątają się, przygotowują obiad, gdy spytałem o naczynie, w którym mógłbym zagotować wodę, to jedna z pań nalała mi wody, zapaliła kuchenkę i gdy woda się zagotowała, to zalała kawę (bo przecież bym się poparzył...). Ogólnie potraktowały mnie jak dziecko, którym trzeba się zająć...

2. W kuchni dwóch facetów przygotowuje ciorbę (ichniejszą wypasioną zupę). Zagadali, pośmiali, poczęstowali palinką

 

25.08.2014 (poniedziałek)

Poranna sesja ślubna nad morzem...

...była wymagająca...

Potem szybki wypad do Bulgarii, a dokładniej do Kaliakry

Przepiękne miejsce

 

w którym mieliśmy kolejną, ostatnią sesje ślubną

 

Spotkaliśmy tam też Polaków (ludzie czasem dziwnie reagują na ojczysty język  daleko od domu)

 

Do hotelu wróciliśmy bez przygód, tak tylko się zastanawialiśmy, czy aby przypadkiem nie powinniśmy byli wykupić winiet...

 

Plaża, to coś, co każdy kojarzy z piaskiem i muszkami...

 

Rumuńska plaża jest złożona z samych muszli, więc chodzenie bez obuwia bywało bolesne.

Ale za to woda była zajebiaszcza! Ciepła i mokra!

 

A o wschodzie słońca chodziło się na muszle (te cale)

Edytowane 8 Listopad 2014 przez GreGF

[nieaktywny5]

Podobają mi się relacje z wypadów i opis z dołączonymi fotami.   Pisz dalej i dawaj foty, zawsze będzie można luknąć planując jakąś wyprawę.

[magulon]

Czeka na cdn . Fajny opis dobrze się czyta jestem ciekawy czy cyganie was złapali 

[vieto]

czekam na c.d.

[Masztalski]

Bardzo ciekawe sprawozdanie z wyprawy, czekam na ciag dalszy 

   

[Gość asbandit]

nie żebym ponaglał.....ale do świtu jeszcze sporo czasu i pisać można.......dawaj, dawaj....

[Gregu]

27.08.2014 (środa)

Ruszyliśmy w stronę Buzau, celem była Berca, a konkretnie wulkany błotne.

 

Bluuuup!

 

Hmmm...

 

Nocowaliśmy nad jeziorem (niestety namiarów nie mam).

Miejsce piękne choć bardzo zaniedbane. Facet z obsługi na początku trochę nas wkurzył, ale koniec końców okazał się fajnym gościem. Każda para miała swoje 3 osobowe bungalow (70lei od domku). Maszyny zaparkowaliśmy jak najbliżej.

Smarowanie łańcucha

 

Jeziorko chyba trochę zwiększyło swój obszar

 

Grupówka

 

 

28.08.2014 (Czwartek)

Pora na Mołdawię!

Wjazd do tego pięknego kraju miał być płatny, ale okazało się, że motocykli opłata nie dotyczy

Naszym pierwszym celem była stolica - Kiszyniów

Nocleg baaardzo przypadł nam do gustu (po 25 euro od pokoju płaciliśmy)

Jedynym mankamentem była woda...

Kolega Wolv relacjonował swą kąpiel mniej więcej tak:

Napełnia wannę i stwierdza, ze coś śmierdzi (pewno kanalizacja).

Wchodzi do wody (co tak śmierdzi?)

Myje się (a może to nie kanalizacja?)

Myje twarz (O KOORVA!)

Mycie zębów wodą, która wali siarkowodorem (zgniłe jajo, jakby ktoś nie uważał na chemii) było wyzwaniem...

 

Wieczorkiem wypad w miasto, kolacja i pod łuk triumfalny

 

Co do miasta, to na samym wjeździe przykuł moją uwagę wielki plakat "Motocykliści są wszędzie!"

Druga rzecz, o gdy po którymś rondzie rozbiła nam się grupa, to kierowca autobusu zatrzymał się, żebym mógł dojechać te dwa auta do przodu do chłopaków

W całym mieście pełno rejestratorów, które wszystkim pojazdom robią zdjęcia, sprawdzają, kto płci winiety (i sprawa niepłacenia na granicy przez motocykle się rozwiązała).

Przy smarowaniu łańcucha zauważam, że po pierwsze trzeba dolać oleju (100ml?), po drugie zniknęło mi sporo opony. Drogi mają tan o wysokiej przyczepności, ale i strasznie łakome na gumę. Trzymając się dróg głównych jest naprawdę dobrze, ale już dalej od większych miast dziury, szuter i kamienie.

 

29.08.2014 (piątek)

Na początek Winiarnia Crikowa

Wjazd od osoby (jedno z najtańszych zwiedzań) 60zł...

Ze zwiedzania jednak nici, bo rezerwacje z kilkudniowym wyprzedzeniem trzeba było robić...

Jadąc do klasztoru w skale w Orhei Vechi Suzi dawała sobie radę z drogą... na miejscu okazało się, że od drugiej strony był piękny asfalt (urwa)

Nie mniej jednak warto było!

 

Do klasztoru wydrążonego w skale wchodzi się przez dzwonnicę (kobiety do wszystkich kościołów wchodzą w chustach)

Wewnątrz jest mała kaplica, siedzi tam stary mnich i ma mały kramik i balkon z widokiem

 

 

Nocowaliśmy w domu polskim w Styrczy

Kto chce tam jechać bandziorem, niech się zastanowi. Droga nie tylko kamienista ale i nierówna, gdyby padało, byłoby baaardzo źle.

No ale pani w domu polskim poczęstowała nas winem własnej produkcji i następnego dnia zjazd po kamieniach był o wiele łatwiejszy

 

Paliwo w Mołdawii to jakieś 4,5 zła za litr (elektronika też jest piekielnie tania).

Ostatnie tankowanie i do granicy,a tam niespodzianka.

Za wyjazd z kraju 20lei mołdawskich, lub 2 euro od maszyny.

 

Na granicy rumuńskiej miły pan celnik pytał nas czy kałaszy nie przemycamy

 

30.09.2014 (sobota)

Po udanej przeprawie przez granicę mołdawsko-rumuńską ruszyliśmy do Patrauti. Naszym celem był malowany kościół.

Bez żadnych przygód, normalnymi drogami dotarliśmy na miejsce. Tamtejszy kapłan śmiga po angielsku, rosyjsku i pewnie paru innych językach. Niczym rasowy przewodnik opowiedział nam historię świątyni i opisał freski zewnętrzne i wewnętrzne. Wejściówka to chyba 10lei (a może 5?). W środku można kupić widokówki po 1leiu oraz bogato ilustrowaną książkę o tym miejscu (TAKŻE PO POLSKU)

 

Moja małżonka w roli tłumacza

 

Ponieważ maszyn się nie zostawia, podzieliliśmy się na anglo- i ruso- panimatnych i zwiedzanie odbyło się na dwie tury.

Gdy już zaczęliśmy się zbierać, podjechał autobus (przystanek przy kościele) i wybiegło z niego stado (a właściwie horda!) małych cyganów. Na początki niby grzecznie, ruszyły w natarczywy zmasowany atak. Za ofiarę obrały moją Ewelę... przytulanie, komplementy łapska wszędzie. Na szczęście udało się uciec, znowu... Tak się śmialiśmy, ze to Ci, którym uciekliśmy do Pitesti...

W sumie nic nikomu nie zginęło, ale Ewela mówiła, że czuła, jak któryś z bachorów próbuje ściągnąć jej obrączkę i pierścionek zaręczynowy (na szczęście dobrze dopasowane).

 

Z Patrauti ruszyliśmy do polskiej wioski Kaczyki, gdzie mieliśmy nocować.

Droga była równa, a im bliżej miejsca docelowego coraz bardziej kręta. Do tego dobrze oznaczona. Gdy były nierówności na winklu, wiedzieliśmy o tym dostatecznie wcześnie. Na prawdę przyjemnie się jechało, do czasu. Do czasu gdy trzeba było podjechać do Domu Polskiego 200m pod stromą górkę po kamieniach. Chłopaki wjechali pierwsi i zatrzymali się przy bramie (gdzie droga była mniej stroma), a ja zatrzymałem się za nimi, heble do oporu, a moto sunie w dół... urwa! Jakoś to opanowałem i po długich pertraktacjach chłopaki otworzyli bramę i wjechaliśmy na podwórze. Nikogo nie było. Wisiała karteczka z nr telefonu. W razie czego mieliśmy namioty, które było gdzie rozbić, ale wykonało się telefon i Wolv pojechał. Po 20 minutach wrócił i pojechaliśmy do Pana Michał. najpierw trzeba było zjechać, co zrobiliśmy ostrożnie (bandziora nie na takie drogi projektowali ), a później po podobnych kamieniach, tyle, że mniej stromej drodze dojechaliśmy do naszego lokum.

 

 

 

31.09.2014 (niedziela)

Trochę się zawiodłem, bo przewodnik naszego małego stada z nieznanych mi powodów ominął wczorajsze winkle i poprowadził nas betonową drogą, do drogi głównej, z której dnia poprzedniego zjechaliśmy...

Tego dnia czekał na nas kolejny malowany kościół w Suczawie

 

Tym razem cyganów nie było (czyżby nam się udało?)

 

Długo nie zabawiliśmy i ruszyliśmy do Barsany

Piękna trasa, pełna winkli, szczególnie w okolicy rzeki Putna.

 

 

 

Im bliżej jednak miejsca docelowego, tym droga gorsza i trzeba było uważać. Na jednej stacji (kilkadziesiąt kilometrów przed miejscem docelowym) spotkaliśmy Niemców na beemach, którzy się dziwili, że na taka drogę bandziorami ruszyliśmy, ale szczerze powiedziawszy, to po tym co przejeździliśmy w Mołdawii i innych trasach, to nie było źle.

Klasztory w Barsanie zachwycały.

 

 

Do Sapanty był już tylko rzut beretem.

Po drodze Wolv z nadzieja na palinkę zatrzymał nas przy pani, która miała jednak miodówkę.

W Sapancie me czujne oko dostrzegło na stoisku u pewnej starszej pani butelkę po coli 0,5l napełnioną płynem o herbacianej barwie. Gdy ów płyn wetrzeć w skórę, czuć intensywny zapach żołędzi. PALINKAAAAA! (oryginalna tylko w Transylwanii)

0,5 za 10 lei

Zaopatrzyłem się w ów suwenir i dałem namiar reszcie ekipy

No ale naszym celem był wesoły cmentarz, gdzie na nagrobkach opisane i zilustrowane jest życie i śmierć pochowanego (w dosyć specyficzny stylistycznie sposó B)

Sami oceńcie...

 

 

Spotkaliśmy tam też Polaków

B12,5S olejak

i GSXR

 

Ostatni nocleg w Ruminii Satu Mare

 

Uwaga, uwaga... Nocowaliśmy u Cyganów!

No ale takich, którym się chciało pracować.

Miejscówka przyzwoita, czysto, schludnie, maszyny bezpieczne.

Następnego dnia wyruszamy o 8.00, na Słowacji się rozdzielamy i każdy jedzie w swoja drogę.

Przynajmniej taki był plan.

 

01.09.2014 (poniedziałek)

Przedłużenie postoju, który miał być tylko tankowaniem (przewodnik stada zapomniał o śniadaniu ), spowodowało, że pożegnaliśmy się trochę wcześniej (sporo chcieliśmy z Ewelą jeszcze zobaczyć, a czas uciekał).

Pora obiadowa dopadła nas w Tokaju, gdzie bardzo nas lubią

 

i nawet menu po naszemu mają,

niestety tylko gotówka (ale bankomat pod nosem)

Zakup winiacza, pamiątkowa fota

 

i dalej w drogę!

Wyznaczając trasę bardzo chcieliśmy przejeżdżać przez pewną miejscowość

 

Po drodze mijaliśmy piękne widoki

 

Pokusiliśmy się o przejazd drogą, która na mapie wyglądała jak wijący się wąż

W rzeczywistości była to dżdżownica...

Manewr mijania na tej ścieżce byłby raczej sporym wyczynem. Dróżka wąska, dziurawa i zakręcona jak... (nieważne ). Z lewej skarpa, z prawej kilka drzewek i zalew. Ogólnie było super

Jak już wjechaliśmy na szersza drogę, można było przyspieszyć.

Wiedzieliśmy, że jesteśmy na dobrej drodze, ale nie do końca byliśmy przekonani o tym czy w dobra stronę (właściwie, to ja nie byłem pewien). Szybki postój przy jakiejś stacji i zagadujemy tubylców. Moja cudowna małżonka, mimo,że nawigowała jak profesjonalistka, zapomniała, że opuściliśmy Węgry i jesteśmy blisko domu, no i nawija po angielsku...

Na co nasi południowi sąsiedzi stwierdzili, że "my jedna brać" i nawijają po swojemu, my po swojemu i bez problemu się dogadaliśmy. Jechaliśmy dobrze.

A nasz cel się zbliżał

 

Piękny zamek w Spiskim Podgrodziu

 

Wjazd 5 euro, płatność kartą, elektroniczny przewodnik po polsku, zwiedzanie 1,5h

 

 

Nie byliśmy jedynymi motórzystami, który tam byli. pogadaliśmy chwilę ze starszym Niemcem, który zrobił sobie weekendowy wypad z wnukiem, piękną , kasyczną yamahą 1100 w V-ce (nie wiem co to za model) z wózkiem bocznym.

Od pana z pamiątkami dostaliśmy namiary na nocleg (30eurasów za dwójkę) u bardzo miłych ludzi.

Namiary TU

Niestety nie obyło się bez spotkania z sami wiecie kim...

nie był sam...

 

02.09.2014 (wtorek)

Ruszyliśmy w Tatry...

Wyjeżdżając jednak od zamku mijaliśmy "wioskę cygańską", nie pierwsza na trasie, ale pierwszą z tak bliska... jakaś masakra, brak słów, żeby to opisać...

No ale Tatry Wysokie.

Chodziło nam o przejazd tą trasą

W Starym Smokowcu postój na kawę i lody z owczego mleka

 

Potem przejazd z podziwianiem widoków. Postój na foto:

 

...karminie drobiu...

 

...i dalej jazda do domu...

No ale na stacji w Starej Lubowni zobaczyliśmy zamek...

i godzinka minęła nie wiadomo kiedy...

Wjazd chyba 3 euro ale głowy nie dam, płatność kartą.

Zamek Lubomirskich, świetnie przygotowany pod turystów.

Pozwiedzali i dalej w drogę.

W kraju zatrzymaliśmy się uśmiechnięci na stacji. Ewela do gościa z obsługi 'Dzień dobry', a ten tylko popatrzył krzywo... wchodzę zapłacić, pani przy kasie z ponurą miną przyjęła kartę nawet na mnie nie patrząc... ja cały czas z bananem na twarzy... zerknęła... uśmiechnęła się... Jest nadzieja w narodzie!

Okazało się, że jesteśmy w Rytro i tu też jest zamek... a do Looblina daleko...

Po obiedzie ruszyliśmy... na zamek...

Parking niby płatny, ale po 17 nikogo już nie było. No to idziemy... pod górę... wysoko... gorąco...

...i jest zameczek, właściwie ruiny zameczku, chyba w trakcie odnawiania. Wjazd free, ale więcej wspinania się niż zwiedzania, mimo to warto było. Piękne widoki i świadomość powrotu do kraju...

 

Tego dnia dojechaliśmy do Rzeszowa. Nocleg u mamy Eweli, a z samego rana do Looblina, do pracy.

To chyba tyle.

Edytowane 6 Grudzień 2014 przez GreGF

[shaggy130]

czytam, podziwiam i czekam oczywiscie na C.D.

[vieto]

no i co dalej???

i z pierwszego posta zdjęcia nie uzupełnione

[Gregu]

No i udało się! Skończyłem!

Próbowałem w jeden post to wkleić ale za dużo fot nawrzucałem.

[mariuszn2]

Fajna wyprawa i relacja,świetne fotki.

Tylko pozazdrościć.

 

Ale Twój bandziorek jakiś taki ...z twarzą Yamahy.

Czyżby był przeszczep?

[Gregu]

To była twarz triumpha przeszczepiona. Teraz ma okrągłą lampę, ale nadal kombinuję

[vieto]

no

[Tusiek]

Marzy mi się taka wyprawa. Ekstra! Już nie mogę się doczekać swoich przygód

[Matt]

Pomysł z robieniem zdjęć ślubnych przedni! 

[Gregu]

A dziękować. Niestety garniak i kieca trochę miejsca w kufrach zajęły. No ale warto było.

Będę musiał jeszcze wszystkie foty na ihosta forumowego wrzucić, bo niby linki te same a kilka fotek przestało działać.

[Gość Prusiak]

Będę musiał jeszcze wszystkie foty na ihosta forumowego wrzucić, bo niby linki te same a kilka fotek przestało działać.

 

Czekamy i czekamy...i...?

 

P.S.

Coś czuję, że w tym roku będzie tłoczno i ciężko się przeciskać po drogach Rumunii.