[Motocykl] Yamaha Fjr 1300A (2016)

[mnipu]

Po pochwaleniu się zakupem FJR, kilka osób pytało o wrażenia, przyczyny takiego wyboru i o ogólną recenzję pojazdu. Pisałem i nie mogłem skończyć, ale wreszcie się udało (chyba tylko z powodu pogody ostatnio). Jeśli będziecie chcieli wiedzieć coś więcej, dajcie znać.

 

Ale dlaczemu takie duże cuś

Nie jest łatwo znaleźć drugi motocykl. Niby po zakupie i użytkowaniu pierwszego coś tam się już wie o własnych potrzebach, ale fakt, że użytkowało się wyłącznie jeden, ukochany sprzęt zachęca do porównań na niekorzyść. Wiemy, że ma być lepiej, ale nie bardzo wiadomo, co jest możliwe. Trochę się w każdym razie trzeba nachodzić, napróbować, a i tak najczęściej coś uwiera, coś nie pasuje.

Yamaha FJR 1300A, 2016. To nie był mój pierwszy wybór, mimo jasno sprecyzowanych potrzeb: szybka turystyka we dwoje. Widziałem nowy model raz w salonie. Przyciągnęła mój wzrok od razu, ale…Właściwie, skreśliłem ją bez wsiadania.  Za duża, za droga, za mocna, za mało biegów. Nie wiedziałem, że w 2016 roku Yamaha upgradowała FJR i ma ona teraz 6-biegową skrzynię biegów. Dowiedziałem się przypadkiem, gdy pierwszy raz na niej usiadłem. A że byłem już wtedy po nieudanych testach innych faworytów do kupna, umówiłem się na test. Test skończyłem w środę. W poniedziałek kupiłem .

 

Wymiary – rozmiary i.t.p.

Motocykl jest duży (długi), co dla mnie okazało się zaletą, mimo obaw o jazdę w mieście. Kanapa jest – w porównaniu do stockowej kanapy Suzuki Bandit – bardzo komfortowa zarówno dla pasażera, jak i kierowcy. W pierwszy weekend po zakupie od razu zrobiliśmy z plecaczkiem trasę Warszawam- Zabrze i nie czuliśmy absolutnie żadnego zmęczenia. Jest po prostu tak, jak powinno być na „de luxe turystyku”, jak go widzi Yamaha – wygodnie dla dwóch nieprzeciętnie wysokich osób (choć raczej szczupłych). W teorii motocykl nie należy do wysokich. Specyficznie szeroka kanapa kierowcy powoduje, że mimo niewielkiej wysokości, przy moim wzroście nie jest oczywistością postawienie obu nóg płasko na ziemi na światłach (po prostu nogi trzeba dość szeroko rozstawić, bo nie ma wycięcia w siodle). Na szczęście wyważenie motocykla powoduje, ze jazda z prędkością ok. 5 km/h nie jest trudna. Co ciekawe, wystarczy minimalnie cofnąć tyłek na siedzeniu pasażera, by z łatwością postawić obie nogi na ziemi.

Pozycja za kierownicą jest podobna do tej z Bandita. Z tym, że jest wygodniej. Zwłaszcza w pupę :-) Kanapa jest regulowana co do wysokości (dwa poziomy), ale trzeba być ekstremalnie wysokim, żeby rozważać ustawienie w wyższym położeniu. Kierownicę można też nieco regulować – przód - tył. Nie zmieniałem.

Ochrona przed wiatrem jest fenomenalna (parę słów dodatkowo przy okazji opisu wrażeń z jady). Podniesienie szyby i włączenie grzanych manetek pozwala na jazdę przy 5st – bez kalesonów i termofora :-)

 

Autostrady

Do motocykla dołożyłem wyższą szybę Yamahy i z tej perspektywy oceniam komfort podróżowania autostradą. Po wysunięciu szyby do najwyższego położenia (szyba jest ustawiana elektronicznie przełącznikiem na kierownicy) mogę np. otworzyć kask przy 140 km/h i dość swobodnie podróżować. Komfortowo jedzie się nawet około 180 km/h (dla tego motocykla jest to prędkość, powiedziałbym, przelotowa). Przy 200 km/h jest już głośno, ale wciąż – poza hałasem – komfortowo.

Autostrada ujawnia absolutnie genialną charakterystykę silnika. O ile pamiętam prędkość przy 4.000 obrotów to jakieś 155 km/h. Przy takiej prędkości na tym motocyklu człowiek wyłącznie odpoczywa. Na niemieckiej autostradzie rozpędziłem się do licznikowych 270 km/h z kufrem. I nie próbowałem dalej. W każdym razie byłem zdziwiony względnym brakiem wibracji i tym, że mogę tak szybko dojechać do upragonionego zjazdu z autostrady :-)

 

Góry

Na bieszczadzkich i beskidzkich drogach (z pasażerem) jest miło, przewidywalnie i komfortowo (bardzo). Jeśli chodzi o zakręty, to opony jeszcze nie zamknąłem, choć w Bieszczadach brakowało niewiele. Motocykl jest ciężki i bardzo długi, więc trzeba świadomie naciskać właściwą stronę kierownicy przy przeciwskręcie – to z pewnością nie jest dobry sprzęt na początek, trzeba wiedzieć co się robi. Wymagane więcej zdecydowania niż w Bandicie i jasnego zadania kierunku. Po wejściu w zakręt można za to spokojnie odpalić papierosa i napić się coli – moto bardzo fajnie utrzymuje kierunek. W spokojnej jeździe w zakrętach mam trochę takie odczucie, jakbym bardziej dowodził, niż prowadził. Jeśli natomiast chce się jeździć bardziej sportowo, to motocykl też nie będzie protestował (z zastrzeżeniem zdecydowanego podejścia). Motocykl jest długi, dużo dłuższy od Bandita, a przez to woli te dłuższe, niż ciaśniejsze zakręty.

 

Miasto

Bałem się tego elementu jazdy z uwagi na masę i długość motocykla, jednak – jak się okazało – niepotrzebnie.  W korku szybko odkryłem, że z racji specyficznej wysokości lusterek, przeciskam się czasem sprawniej, niż moim dotychczasowym moto (lusterka przechodzą nad większością osobówek i pod większością lusterek dostawczaków, a w razie czego łatwo je złożyć). Motocykl jest też bardzo dobrze wyważony, więc wolna jazda nie powoduje stresu. Ma swoją masę, co na początku trochę onieśmiela, ale po przyzwyczajeniu jest już super.

Poziom do jakiego motocykl podniósł mój i pasażera komfort poza ruchem miejskim powoduje, że nie mogę narzekać na jego wagę/wymiary w mieście. Dodam jednak, że Banditem tez nie jeździłem w taki sposób, by wciskać się w każdą wolną dziurę, wiec może dlatego nie czuję dużego dyskomfortu na FJR. Na parkingu – mogłaby schudnąć i zmaleć. Jest tu różnica na niekorzyść w stosunku do Bandyty, ale nie tak duża, jak mogłoby się wydawać z perspektywy kogoś, kto nie miał okazji jeździć na obu tych sprzętach. Pisałem już, jak zajebiście jeździ się tym moto poza parkingiem?

 

Zużycie paliwa w mieście – 7,3. Nie pałuję, ale nie mogę się powstrzymać czasem przy starcie spod świateł.

 

Zużycie paliwa poza miastem – od 5,3 na leśnych jednopasmówka do nie wiem ile na autostradach i przy szybkiej jeździe. Jeśli jedziesz cały czas powyżej 200 km/h to nie licz na małe spalanie. Jeśli trzymasz się 120 km/h jest zaskakująco ekonomicznie.

 

Silnik jest bardziej ekonomiczny, niż w Bandit 650. Kropka.Pojemność zbiornika paliwa to 25 litrów. Wreszcie nie muszę stawać na trasie Katowice – Warszawa.

 

Zawiasy

Zawiasy z nastawieniem na komfort i to bardzo duży, choć określają je jako „more on the hard side”. Motocykl podczas hamowania przed zakrętami pochyla się dużo mniej, niż Bandit (przynajmniej mój) i generalnie jakoś tak mniej reaguje na obciążenie. Zestrojenie jest, dla mojej wagi (obecnie 81 kg) idealne – komfort na trasie i spokój w zakrętach, czy przy gwałtownym hamowaniu (bez bujania). Nie miałem potrzeby mieszania w ustawieniu mimo trzech załadowanych kufrów, tankbaga i pasażera w dodatku (za wyjątkiem bardzo łatwego – zewnętrzna wajha - przestawienia amora z tyłu na hard).

 

Hamulce

Fizyki oszukać się nie da – motocykl waży prawie 300 kg i trzeba przewidywać. Z drugiej strony hamulce są bardzo pewne, klamka nie zapada się i daje jasny feedback co do punktu zadziałania. Bardzo fajnie działa też tylny hamulec (który tu przydaje się bardziej, niż w lżejszych sprzętach). Generalnie mam duże poczucie pewności przy jeździe tym sprzętem.

 

Silnik

W FJR możemy wybrać dwie mapy przepustnicy (nie zmieniają mapy zapłonu, a tylko reakcję na gaz). Mimo oznaczenia, zastosowanie łagodniejszej mapy raczej ogranicza się – dla mnie – do deszczu. Dlatego jeżdżę na S tak w mieście jak i na trasie. Ktoś napisał, że te dwie mapy powinny się nazywać: S – Fajna; T - Nudna. Coś w tym jest. Trochę już pisałem o silniku na trasie. Generalnie fajne w tym mtórze jest to, że można wrzucić sobie np. prędkość 200 km/h i bez poczucia żyłowania silnika tak sobie jechać po autostradzie (w małym Bandicie to jest już niekomfortowa prędkość). Przy 160 km/h to odpoczynek, bajka, kanapa, papieros, piwo i masaż (Japonki nie są w cenie).

Motocyklem można przyspieszać zawsze i z każdego biegu. Chcesz odpoczywać - zapinasz 6 i przyspieszasz od 60 km/h. Chcesz się pobawić – wachlujesz pomiędzy 5-7 tyś obrotów. Trzeba jednak pamiętać, że mocniejsze odwinięcie manety powoduje, że czujesz się, jakby ktoś cię kopnął w klatę i to niezależnie od tego, czy jedziesz solo, czy z pasażerem. Właśnie przyspieszenia z pełnym obciążeniem są tu absolutnie absurdalne (140km/140 Nm). Można przyspieszać od bardzo niskich obrotów i oczywiście, powyżej 5-5,5 tyś zaczyna się robić bardzo ciekawie.

 

Ciekawostki i inne

Absolutnie fenomenalne jest pełne, ledowe oświetlenie w motocyklu. Wysokość świateł z przodu regulowana dwoma pokrętłami (przydatne przy zmianach obciążenia). Światła są fantastyczne i kropka. W droższych wersjach (z elektronicznie regulowanym zawieszeniem) jest dodatkowy bajer doświetlania zakrętów, którego u mnie brak. Ale i tak te światła są lepsze, niż w niejednym samochodzie. W porównaniu do mojego poprzedniego motocykla to… Tam były światła?

Kufry yamahy to rozpusta pod względem spasowania do moto. Fajne jest to, że stelaż pod kufer centralny ma kolor zgodny z moto (silver mat) i że nie są potrzebne dodatkowe stelaże pod kufry boczne. Wszystko zakłada się bardzo łatwo i bardzo solidnie się trzyma. Dołożenie tank-baga daje miejsce na lokówkę Kufry mogłyby jednak być lżejsze (tak jak np. givi).

 

Elektroniczny tempomat (w standardzie) umożliwia ustawienie stałej prędkości na absurdalnym poziomie 195 km/h. Nie wiem, jaką traumę przeżył inżynier, żeby pomyśleć, że ktoś przy tej prędkości może potrzebować tempomatu.

Kontrolę trakcji można wyłączyć – nie odważyłem się. Nie planuję. Nie zamierzam. Lubię żyć.

Turystyczna (wyższa) szyba, którą można podnosić i opuszać przyciskami koło manetki to totalny odlot. Przy 140 km/h można rozmawiać przy pomocy intercomu przez telefon z podniesioną szybą w kasku.

Grzane manetki to bardzo użyteczna sprawa w Polskich warunkach. 10 poziomów regulacji. Na duży plus.

Komputer też jest użyteczny – spalanie chwilowe, spalanie na 100 km, temperatura silnika, otoczenia, zasięg i.t.d. Jasność wyświetlacza można dostosować, podobnie jak to, co się wyświetla na ekranie.

Schowek w owiewce, zawierający gniazdo zapalniczki, też na plus. Mieści bardzo duży telefon lub bardzo wypchany portfel (niestety nie pieniędzmi). Szkoda tylko, że jest po jednej stronie, a nie po dwóch, jak w Bandicie.

Zupełnie nieintuicyjnie rozwiązano zadania dla lewego kciuka, który poza standardowymi zadaniami, obsługuje tempomat i komputer. Uczyłem się tego dobre 3000 km. Generalnie, odkąd mam ten motocykl, kciuk stawał się stopniowo dużo sprawniejszy, niż pozostałe palce. Ostatnio, po dłuższej jeździe, kciuk odezwał się do mnie i kazał przynieść sobie piwo i papierosa. Twierdził, że się napracował i, jak nie spełnię jego żądań, zgłosi się do PiP. Generalnie też propsy.

8000 km zrobionę. Problemów brak.

 

Inne maszyny, które rozważałem i dlaczego wybrałem właśnie FJR

Historia wyboru tego modelu – Yamaha FJR 1300A – zaczyna się właściwie przy zakupie mojego Bandita, ponad dwa lata temu. Nie miałem wcześniej żadnego doświadczenia, ale wiedziałem, że potrzebuję już wtedy sprzętu do jazdy we dwoje. Wiedziałem też, że potrzebuję owiewki, ale nie wiedziałem po co. W każdym razie wtedy wybór padł na Bandita 650 S z 2009 r. i nie mogłem lepiej trafić. Wydawało mi się, że kupiłem motocykl idealny – fajna moc, fajne prowadzenie, nie przeraża, ale daje sporo radości. Wtedy też bez wahania dodałbym, że motocykl jest wygodny. Jeździłem tak dwa lata, 20.000 km, doinwestując motocykl wedle potrzeb (czasem bardziej serca, niż rzeczywistości).

 

Potrzeba zmian pojawiła się wraz z myślą o dłuższych wypadach we dwoje. Do tej pory naszym (moim i plecaczka) stałym punktem w roku były trasy Warszawa-polskie góry (Bieszczady, Zakopane). Na tych trasach było ok (w Bieszczady – w miarę, choć męcząco). Pomyśleliśmy jednak, że fajnie byłoby pojechać np. na wakacje do Chorwacji, albo objechać Włochy (pasażerka, mimo początkowych wątpliwości, wciągnęła się w wyprawy). Myślenie o tym uzmysłowiło nam, że na taką wyprawę Banditem nie zabierzemy prostownicy do włosów i – co gorsza - żelazka, więc potrzeba zmiany była oczywista. Jako pretekst do poważniejszego rozważenia zmiany posłużyły nasze gabaryty: ja 188 cm, plecak 178 cm. Dzięki naszym doświadczeniom, miałem jednak jasno zdefiniowane potrzeby co do upgradu: motocykl ma być (1) mocniejszy (2) bardziej komfortowy na długich trasach (3) umożliwiać szybkie podróżowanie po asfaltowych drogach, w tym – niestety – autostradach.

 

Poszukiwania motocykla zacząłem od sprawdzenia tego, co podobało mi się najbardziej z wyglądu, to jest od jazdy testowej na Kawasaki Z 1000 SX w najnowszej wersji, która podobno miała być wygodniejsza od poprzedniej a do tego miała parę fajnych, nowych bajerów. Po kilku kilometrach jednak wiedziałem, że mimo pierwszego zauroczenia, nie ma szans na miłość. Na moje potrzeby ten motocykl był po prostu za mały, dawał jeszcze mniej ochrony przed wiatrem niż Bandit i było na nim mniej wygodnie pasażerce. Wbrew wszelkim pochlebnym opiniom, nie przekonałem się też do silnika na potrzeby turystyki. O ile mogę docenić bardzo dużą zrywność, absurdalną – przy tej masie – moc, to w moje potrzeby turystyczno-miejskie dla dwojga ten silnik, ze swoją narowistością, nie bardzo się wpisywał. Generalnie miałem dużo frajdy z jazdy, ale motocykl prowokował do jazdy od odcinki do odcinki, krótkich zrywów na autostradzie do powyżej 200 km/h i generalnie zachowywał się jak mały szczeniak

Później wybór padł na Versysa 1000 po bardzo pochlebnych opiniach właściwie zewsząd. Ostatecznie jednak uznałem, że segment adventure też mnie nie przekonuje. Mimo niewątpliwych zalet – musiałbym po zakupie godzić się z wyglądem tego motocykla, a wiadomo, że nie o to w motocyklizmie chodzi. Odpuściłem.

 

Drugi test przeprowadziłem na kolejnej ślicznotce, która rozgrzewała moje serce od momentu, gdy tylko na nią spojrzałem – Ducati Supersport. Jazdę testową odbyłem z moim chrześniakiem. Pierwsze wrażenie „z wierzchu” – motocykl jest absolutnie piękny. Pierwsze wrażenie z jazdy – ŁO JEJ! JAK TO TRZĘSIE! Wibracje są znaczne, ale po chwili przestają przeszkadzać. Właściwie przestają przeszkadzać, gdy tylko się ruszy – silnik jest zwyczajnie fantastyczny, daje dużo frajdy ale i jest całkiem elastyczny. Motocykl prowadzi się bardzo łatwo i myślę, że bez problemu zamknąłbym na nim oponę na jeździe testowej, ale nie chciałem straszyć chrześniaka J Generalnie do zakończenia jazdy testowej tylko się uśmiechałem. Po zejściu przyszła refleksja: mimo reklamowania tego motocykla jako sportowego-turystyka, turystyki jest w nim bardzo mało. Mizerna ochrona przed wiatrem, brak miejsca dla pasażera, brak centralnego kufra. Informacja od chrześniaka, że go tyłek boli (po niecałej godzinie jazdy) spowodowała, że pożegnaliśmy się z Ducati zupełnie. Kupiłbym, ale jako drugi motocykl. Trasy rzędu 500 km + wolałbym robić na Bandicie.

 

Kolejny test odbyłem (z pasażerką) na BMW R1200RS. Boxer jest bardzo fajnym silnikiem i nie rozumiem ludzi, którym nie odpowiada ich charakterystyka. Bardzo żwawy, przyspiesza od samego dołu, nie prowokuje, ale daje dużo frajdy. Ogólna refleksja była taka, że motocykl charakterystyką jest bardzo podobny do Bandita, co było i plusem i wadą. W kwestii komfortu było trochę lepiej (kanapa dużo wygodniejsza, pasażer miał więcej miejsca, ale za tę cenę upgrade realizacji moich potrzeb byłby stosunkowo nieznaczny (zwłaszcza w zakresie podróżowania z dużymi prędkościami). Nie mogłem się przekonać.

[mariuszn2]

Bardzo fajny opis " fujarki " !!!

Miałem podobny dylemat przed kupnem hajki,ale ja brałem jeszcze pod uwagę Hondę VFR 1200,

i właśnie FJR-kę.Po Twoim opisie nie wykluczone ,że moim następnym motocyklem będzie właśnie

fujara,jak już będę stary    Mi niestety nie było dane przetestować ani handy ani yamahy,(choć testowałem wiele maszyn )

a hajka na teście skradła moje serce.Ja też używam motocykla głównie do turystyki i zdaję sobie sprawę,

że FJR-ka z tych trzech moich typów ,najbardziej się do tego celu nadaje najbardziej,a VFR-ka jest gdzieś

pośrodku.Jeśli chodzi o Yamahę to była jeszcze kwestia wysokiej masy a i ceny .

I potwierdzam,że po ledach które zamieniają noc w dzień  ,to już nikt nie będzie chciał spojrzeć w stronę halogenów.

A i zapomniałeś wspomnieć ,że fujarka ma napęd przenoszony wałem,a to wielka wygoda.

Kolejna rzecz której mi brakuje w halince to kontrola trakcji,bo przy tak dużych mocach to przydatna rzecz,

a ja mam 3 mapy silnika ,2 działają podobnie jak u Ciebie ,ale mapa C to już ostro kastruje moc do jakiś 120 KM

Ja miałem okazję przetestować BMW 1200 ale w modelu RT i należę do tych malkontentów ,który nie lubi

charakterystyki tego silnika.  Już tłumaczę dlaczego,po prostu jego charakterystyka jest taka bardziej dieslowska

niż motocyklowa.Pamiętam,że poniżej 3 tys. obrotów silnik potrafił szarpać,bardzo fajnie jest tak od 4-5 tys. ale 

zabawa szybko się kończy bo już przy 7,5-8 tys. obrotów i to tak gwałtownie,jakby ktoś wcisnął hamulec !!!

Jak ktoś używa turystycznie przedziału 4-8 tys. to tego nie odczuje.

W każdym bądź razie ma się to nijak np. do hajki, która ciągnie jak czarna kosmiczna dziura ,już od 3 do 11 tys.!

Nawet 1250 w dużym bandicie też lepiej ciągnie ,podobnie od 3 do 9 tys. a nawet powyżej 9 tys. mocy już ubywa,

ale nie tak drastycznie jak w BMW-u !

[Kazmir]

 

"O ile pamiętam prędkość przy 4.000 obrotów to jakieś 155 km/h".

Nie przesadziłeś, ale fajnie poczytać o "konkurencji". Wybierając z tych trzech (CB 1300, XJR 1300) to właśnie 6 - bieg zdecydował o B12,5

Zaskoczony jetem pojawieniem się 6biegu w tym modelu?

https://drive.google.com/drive/u/0/folders/1aenhzPkewKNY6PxlIvZLbAy2vWgJc_3B

 

s

[Havana]

Dobry kawał recenzji. Nie chcesz innych moto potestować i opisać ?

[Cirus]

Dobrze to teraz wady poprosimy bo recka zdaje sie byc tendencyjna az za bardzo

[Kazmir]

Moment spory, ale przy jakich obrotach???? B12,5 górą

Honda Pan European 1100/1300 Mnipu - brałeś pod uwagę?

Edytowane 9 Grudzień 2017 przez Kazmir

[PiotrekBe]

Dawno nie czytałem tak dobrej recenzji, naprawdę świetna.
Tak jak Cirus pisał jakieś wady też na pewno ma. Ludzie narzekają że boczne kufry są za małe.
Chciałbym żeby kiedyś mnie było stać na taki motor. Dla mnie to też jest faworyt.
Masz rodzinę w Zabrzu? Bo ja z Zabrza jestem.
Daję zasłużonego plusa i  pozdrawiam.
 

[Cirus]

Ja po zrobieniu 20 km znalazłem conajmniej kilka dlatego ciekawi mnie co mnipu zauwazyl bo recenzja dość obszerna

[mnipu]

Dzięki za recenzje recenzji! :-)

@Mariusz Też zastanawiałem się na Hayką, ale ja jeżdzę długie trasy głównie we dwoje. I tu FJR jest nie do zdarcia, jeśli chodzi o wygodę.

Jeśli chodzi o napęd wałem, to tak się przyzwyczaiłem do wygody, że zapomniałem o tym Nie wiem, czy byłbyś po Hayce zadowolony z takiej przesiadki. Raz, że koni jest mniej już w silniku, a dwa że napęd wałem to dodatkowe straty. Coś za coś.

@ Kazmir. Coś mi nie pasuje w tych obrotach, które podałeś. Muszę to jeszcze raz sprawdzić, ale 4000 to maks na dotarciu, a ja w ten sposób przejechałem Warszawa-Wisła i spowrotem w pierwszy weekend. Jestem prawie pewny, że jest dużo więcej, niż 133,5. Choć z drugiej strony, na kolejnym etapie dotarcia maks obrotów to 4.500 i wtedy prędkość byłaby zgodna z tym co podałeś. Do sprawdzenia.

@Cirus. Waga to jest zasadnicza wada tego motocykla. 290 kg na mokro to jest duże utrudnienie bardzo wolnych manewrów i nie zawsze mogę np. cofnąć nie zsiadając z motocykla. Trzeba się z tym nauczyć żyć. Jak pisałem: na moje potrzeby i styl jazdy to nie jest duży problem, ale sam przyjąłbym dla FJR kurację odchudzającą Dla osób, które preferują bardziej agresywną jazdę, to Yamaha ze swoją długością i wagą wyda się spasionym krówskiem. Pytanie też, z jakim motocyklem chcemy porównać tą wagę.

A, no i - domyślam się - że FJR będzie szybko zjadać opony. Ale myślę, że nie tak szybko, jak Hayka

Poza tym z wad i jednocześnie zalet to kufry: jestem przekonany, że mogłyby być dużo lżejsze (Givi ma tylko jedną ściankę, w odróżnieniu od Yamahy i to też jest bardzo solidny kufer). Z drugiej strony są jednak bardzo ładne i pod kolor.

Ten motocykl ma lata poprawiania pierdół za sobą i sporo rzeczy, które uznawałbym za kardynalne wady zostało poprawionych: problem ze stelażem i ramą pod kufrem centralnym (poprawiony od 2016), światła led (od 2016), skrzynia pięciobiegowa (do 2016), tempomat (od trzeciej generacji boda), grzanie jąder (przez pierwszą generację).

@PiotrekBe To musimy się ustawić na wiosnę, bo ja z Zabrza pochodzę i tam odwiedzam starzików

[Aeternus]

Dziwie sie jednak troche ze nie wziales pod uwagi ani Multistrady 1200 ani VFR 1200. Te dwa motocykla najbardziej za mna przemawiaja. Bralem tez pod uwage FJR ale koszmarnie mi sie wizualnie nie podoba.

[Havana]

Są gusta i gusciki. Facjata vfr do mnie np nie przemawia.

[Cirus]

Vfr vs fjr wygrywa wagą i zwrotnościa reszta praktycznie taka sama

[mnipu]

@Aeternus Brałem oba te modele pod uwagę i oba mi się bardzo podobały. VFR odpadła z uwagi na mój i plecaczka wzrost (zwyczajnie za mała). Poza tym, dużo słabsza ochrona przed wiatrem. Generalnie dużo bardziej w stronę sportu niż turystyki we dwoje. Fajny sprzęt, klawy silnik, dobre światła, ale gdybym miał iść w tym kierunku, to bez pasażerki. Multistrada tez mi się podobała i też się przymierzałem, ale ostatecznie ten segment - mimo wszystko - nie przemawia do mnie. To zresztą zupełnie inny motocykl - nie wyobrażam sobie na Multi pruć autostradą z pasażerem bez przerwy przez dwie godziny. Ale za to od biedy można zjechać z szosy, czego na FJR nie polecam

[mariuszn2]

Vfr vs fjr wygrywa wagą i zwrotnościa reszta praktycznie taka sama

Nie do końca ,Honda ma mocniejszy silnik V 4 a Yamaha ma rzędówkę.

Z mojej "trójki " do wyboru,to hajka spośród nich jest najbardziej sportowa,

zaś "fujarka " najbardziej turystyczna.Zaś VFR-ka plasuje się gdzieś 

pośrodku ,a jest przy tym najnowocześniejsza i jak dla mnie najładniejsza .

[Neonkin]

@Mnipu,

Dla mnie wystarczyłoby gdybyś powiedział, że to zajebiste moto

 

Na motocykl całkiem nie dawno patrzyłem pożądliwym wzrokiem

Ale jakoś ja cały czas uwielbiam Bandita.

 

Gratuluję motocykla, bo to na prawdę ciekawy motocykl

[mnipu]

@Mariusz - Mi Busa podoba się dużo bardziej niż duża VFR. Tak poprawdzie, najbardziej podoba mi się starsza wersja małej VFR.

 Jak będzie na wiosnę okazja, trzeba Busę i FJR zestawić ze sobą. Ktoś ma forum ma dużą VFR?

@Neonkin - zajebiste, ale dla ludzi o mocnych nogach i/lub słusznej posturze i - naprawdę - najlepiej we dwoje. FJR to dla mnie górna granica "jeszcze motocykl, a nie samochód na dwóch kołach", jak np. BMW K1600GTL. Ten ostatni sprzęt też zajebisty, ale już chyba za wielki (i, powiedziałbym, dość drogi jak za moto, do którego i tak dokupisz jeszcze drugie na miasto :-) ).

[pavlacos]

Wszystko fajnie pieknie, ale ja juz chyba bym wolal jakieś cabrio z mocnym silnikiem, niewielka roznica miedzy takim kredensem;)

[mnipu]

No, jak rozmawialiśmy z moją o BMW k1600 to doszliśmy do tego samego wniosku;).

Edytowane 13 Grudzień 2017 przez mnipu

[Neonkin]

BMW K1600GTL. Ten ostatni sprzęt też zajebisty, ale już chyba za wielki

Ja masz tyle kasyna na takie moto to stać Cie na kolejne do miasta.

 

Mnie w Bandicie zachwyca prostota. Choć czasami owiewka by się przydała.

FJR to turystyk pełna gębą. Nima co.

Ciekaw jestem jak będzie wyglądał Bandit gdy go wskrzeszą. Jakby nie patrzeć wodniak ma już 10 lat

[Havana]

Mnie w Bandicie zachwyca prostota. Choć czasami owiewka by się przydała.

 

 

Ja kocham bandziora to kurde 600ce czegoś brakuje, a 1200 to nienaostrzony topór, taki wielki misiu, kudłacza ebany, yeti. ale jak kochasz misia to miś kocha Cięęę.

Wskrzesić starożytne moce można ale heble i zawieszenie nie daje rady na zakrętach, raczej przez wagę motocykla.

Jakimś cudem hondziny mi się nawijają i aż głupio przyznać, że mi sie lepiej jeździ.

 

To nie pierwsze fujarka na forum, nie pamiętam kto miał jeszcze ale ta wspomniana robi wrażenie zjadacza kilometrów gdzie się kierowiec nie musi męczyć tylko odpoczywać przy wędrówce 

 

Nie siedziałem, nie jeździłem ale jak mnipu chwali to wyważone moto, mam zioma co ma zakutą kz1300 na 200 KM zrobioną i też co mówi - nie czujesz wagi moto bo taki ma balans wagi, jedyne to co miastowe manewry.

 

Ciekawe jak XX się porównuje mimo lat, ale podobno też typowo turystyczniej.

[Aeternus]

@Mariusz - Mi Busa podoba się dużo bardziej niż duża VFR. Tak poprawdzie, najbardziej podoba mi się starsza wersja małej VFR.

 Jak będzie na wiosnę okazja, trzeba Busę i FJR zestawić ze sobą. Ktoś ma forum ma dużą VFR?

@Neonkin - zajebiste, ale dla ludzi o mocnych nogach i/lub słusznej posturze i - naprawdę - najlepiej we dwoje. FJR to dla mnie górna granica "jeszcze motocykl, a nie samochód na dwóch kołach", jak np. BMW K1600GTL. Ten ostatni sprzęt też zajebisty, ale już chyba za wielki (i, powiedziałbym, dość drogi jak za moto, do którego i tak dokupisz jeszcze drugie na miasto :-) ).

 

Juz mam upatrzony egzemplarz i chyba w styczniu po niego pojade. Wczesniej jezdzilem VFR 800 i gabarytowo bylo dla mnie ok.

Mam 187cm wzrostu (podobnie jak Ty) ale napisales ze VFR 1200 jest zbyt mala. Siedziales na niej? Bo ja szczerze nie a sztuke do kupienia mam w krakowie.

 

Chetnie ( o ile kupie ) w sezonie porownam na zywo oba sprzety. Moze napiszemy jakas fajna recenzje? ;-)