Włochy i Korsyka - lipiec 2019

[PiotrekBe]

Nadszedł wreszcie czas żeby podzielić się z Wami moim wyjazdem do Włoch i na Korsykę.
Czym dłużej zwlekałem tym trudniej się za to zabrać. Dobrze że robiłem sobie codziennie notatki bo z pamięcią już słabo i szczegóły się zapomina.
Obiecałem że będzie relacja więc zaczynam.

 

 Ale od początku.

 

Zwiedziłem razem z Mariuszem (nick grubz) w ciągu dwóch tygodni kawałek Toscanii, Florencję, Pizę i 7 dni spędziliśmy na Korsyce.
Wyjazd był 30 czerwca a powrót do domu 13 lipca.
Pomysł wyjazdu w te rejony powstał już w zimie, nawet nie pamiętam kiedy dokładnie.
Przeglądaliśmy na YT filmy z Korsyki i razem stwierdziliśmy że tam musimy pojechać. Kilka lat wcześniej słyszałem same pozytywy o Korsyce jako rejon na motowyprawę. Miał z nami jechać jeszcze jeden kolega ale zrezygnował 2 miesiące przed wyjazdem.

 

1 dzień
Wyruszyliśmy w niedzielę 30 czerwca z Rudy Śląskiej.  Start o 8:00 rano z małym opóźnieniem.
Opóźnienie wynikało z tego że Mariusz pomylił stację benzynową na której mieliśmy się spotkać.
Okazuje się na DTŚ (drogowa trasa średnicowa) są dwie stacje Orlenu w Rudzie Śląskiej.
Ja czekałem na tej co zawsze i piłem spokojnie kawę a Mariusz czekał na innej.
Z tego powodu zamiast wyjechać trochę po ósmej wyjechaliśmy dopiero o około dziewiątej.

Standardowa trasa ze Śląska do Włoch – Autostrada A-1  na Brno, Wiedeń, Graz i Klagenfurt.
Zobaczcie jak wyglądało centrum dowodzenia na motorze Mariusza.

 

A tak wyglądało na moim. Tak jak 30 lat temu, nic się nie zmieniło, ale ja tak lubię.

 

Tak wyglądało moje moto gotowe do jazdy:

 

Pogoda była piękna, trasa nudna i bez niespodzianek. Około godz. 18 przyjechaliśmy do miejscowości Wolfsberg i tam mieliśmy zaplanowany pierwszy nocleg w pensjonacie Ölberger.
Na miejscu jest restauracja wiec szybka kąpiel pod prysznicem i siedzimy na tarasie pijemy zimne piwko i zajadamy posiłek. Omawiamy plan i trasę na jutro.
Cena za nocleg 36 Euro do osoby – pokój dwuosobowy.
Przebieg na dzisiaj 657 km.

Fotka pod pensjonatem Ölberger.

 

2-gi dzień

 

Pobudka ok. 8, jemy śniadanie w hotelu. Na spokojnie, nie spieszymy się. Mario wpisuje trasę do nawigacji. Wyjechaliśmy około 10. Tankujemy w mieście do pełna bo tańsze paliwo(1,2EUR) niż na trasie.  Jedziemy w stronę Boloni.
Po drodze zaczynają się góry, piękne widoki, tunele. Ale jazda autostradą nie daje tyle satysfakcji co drogami lokalnymi. Poza tym trzeba za nią płacić. Opłaty za drogę we Włoszech do Bolonii wyniosły tego dnia 35EUR.
Paliwo we Włoszech też drogie, od 1,6 – 1,8 EUR/litr
Do Boloni dojechaliśmy głównie autostradami i drogami szybkiego ruchu.
Ale od teraz zjeżdżamy na drogę lokalną i to przez piękne okolice.
Robi się powoli wieczór ale za to jest trochę chłodniej. Zresztą na stacji paliw dostaliśmy info że teraz droga będzie prowadziła przez przełęcze z ładnymi widokami i że będzie w końcu trochę chłodniej.

 

To jest trasa którą jechaliśmy z Bolonii do Florencji.
https://goo.gl/maps/gLNGvq7S69Nkj8EU8

Rzeczywiście widoki robią się piękne, ruch jest mały. Jestem zachwycony, dla takich chwil jedzie się w trasę na moto. Co chwilę zatrzymuję się żeby zrobić zdjęcie. Droga jest pełna zakrętów a asfalt dość dobrej jakości.

 

 

 

Tak się nam dobrze jechało, że do Florencji pod hotel, właściwie pensjonat, przyjechaliśmy o 21:30.
Trochę było problemu z trafieniem pod drzwi i dostaniem się do środka. Tak że około 22 weszliśmy na pokoje. Okazało się, że pokoje mają jedno dwuosobowe łóżko (wszystkie) więc od razu zamówiliśmy drugi taki sam pokój żeby nie spać w jednym (akurat było wolne miejsce). Koszt 90 EURo za dwie noce.  Dodatkowo za 10EUR wykupiliśmy miejsce w garażu żeby motorki nie stały na ulicy.
Niestety nie było na miejscu restauracji ani nawet baru a właściciel nie miał dla nas zimnego piwa, więc szybko się odświeżyliśmy i ruszyliśmy już dobrze po 23 na stare miasto w poszukiwaniu jakiegoś pabu z piwem. Spacerek się udał, posiedzieliśmy chyba do 1 w nocy. Piwo było po 5 Euro ale smakowało jak nigdy.

Przebieg na dzisiaj 643 km

 

3-ci dzień.

Dzisiaj zwiedzamy Florencję. Rano, tj koło 10 wyjechaliśmy na wzgórze za miastem na miejsce widokowe z placem Piazzale Michelangelo.
Na placu znajduje się rzeźba Dawida wykonana przez Michała Anioła.

 

Widok na miasto z tego placu:

 

 

 

Słońce zaczyna prażyć, temperatura nam doskwiera. Trudno wsiąść na motor bo siedzenie bardzo nagrzane. Jeździmy w t-shitrach i krótkich spodenkach - jak wszyscy we Włoszech. Jedziemy teraz w dół do miasta. Na głównych ulicach ruch jest duży i trudno znaleźć miejsce do parkowania - nawet dla motocykli. Ale jakoś się udaje i idziemy zwiedzać stare miasto.
Most złotników czyli Ponte Vecchio to punkt obowiązkowy we Florencji.

 

Dalej zwiedzamy starą część miasta i zabytki.

Jesteśmy zmęczeni tym  chodzeniem po mieście w tak wysokiej temperaturze. Siadamy w restauracji trochę odpocząć i jemy włoski makaron.
Zdecydowaliśmy że mamy dość zwiedzania i lepiej będzie pojechać za miasto w trasę tą co wczoraj przyjechaliśmy bo fajne zakręty tam były.
No to jedziemy do hotelu ubrać się trochę lepiej i wyjeżdżamy z Florencji na zwiedzanie okolic i na zakręty.
Tu kilka fotek z tych okolic:

 

Znowu wracamy późno do hotelu (już po ciemku) ale szczęśliwi i zadowoleni.

I znowu nie mamy dość tylko idziemy jeszcze na rynek na piwo.
Przebieg na dzisiaj 259 km.

 

 

 

4-ty dzień

 

Wstajemy na spokojnie ok 8, w końcu mamy wakacje to nigdzie nam się nie spieszy.

Śniadanko w hotelu, pakujemy swoje graty na motocykle i ruszamy w stronę Pizy.
Tego miejsca nie mogłem sobie podarować bo dawno miałem je w planach.
Z Florencji do Pizy jest około 90 km. Po drodze, chociaż nie jest to bardzo po drodze, zwiedziliśmy stary klasztor w miejscowości Fiesole (8 km od Florencji).
Jest to klasztor św. Franciszka z XII wieku. Warto podjechać bo to bardzo blisko Florencji jest a miejsce bardzo ciekawe – takie spokojne, urokliwe. To miejsce z duszą. Spokojny, niewielki budynek, w którym czas jakby się zatrzymał. Można zamknąć oczy i wyobrazić sobie jak kiedyś  w średniowieczu żyli tu zakonnicy. Jest zresztą małe muzeum. Bez opłat można zwiedzać cele zakonników i wnętrze kościoła. Jest też mały sklepik z pamiątkami a ceny bardziej przystępne niż we Florencji.
Droga do klasztoru prowadzi wąską brukowaną uliczką ze średniowiecznymi  murami i budynkami. Kamienie na drodze są tak wyświechtane i gładkie że po deszczu na mokro nie odważyłbym się tam wjechać, a zjechać w dół tym bardziej. Ale wtedy było sucho i gorąco tak że motorem dało się podjechać prawie pod sam klasztor.
A spod klasztoru rozpościera się zapierająca dech panorama Florencji. Też widok nie do zapomnienia.

Klasztor w Fisole:

 

A to widok ze wzgórza przy klasztorze:

Do Pizy przyjechaliśmy około godz. 14.
Gorąco się zrobiło jak cholera. Na parkingu był termometr i pokazywał temp. powietrza 39 st. C a temp. asfaltu 55st.C. Zostawiamy motory i idziemy zwiedzać. Ludzi jest bardzo dużo, jak to zwykle w takim miejscu. Wszędzie stoją też karabinierzy z bronią. To efekt strachu przed atakiem terrorystycznym. Zwiedzamy krzywą wieżę oraz średniowieczną katedrę Santa Maria Assunta. Jest to arcydzieło architektury romańskiej. Budowę rozpoczęto w 1064 roku a ukończono w połowie XII wieku. Zbudowana został dzięki bogatym łupom, zdobywanym w bitwach morskich w rejonie Morza Śródziemnego oraz darowiznom. Oglądamy tylko z zewnątrz, do środka nie wchodzimy bo czasu za wiele nie ma a kolejka do wejścia duża.

Zdjęcia z Pizy:

 

Zawsze marzyłem o zdjęciu mojego motoru z krzywą wieżą w Pizie – widziałem wiele takich zdjęć.
Ale teraz nie było takiej możliwości. Po pierwsze za dużo ludzi a po drugie karabinierzy by mnie nie wpuścili. Zaplanowałem sobie że jak będziemy wracali z Korsyki to zrobimy nocleg w pobliżu Pizy i wcześnie rano podjadę zrobić zdjęcie. Zagadam z policjantami i choćbym miał go zapchać od bramy to nie dam za wygraną. Taki miałem plan ale życie jak zwykle zrobiło weryfikację.
Po zwiedzaniu zjedliśmy całkiem dobrą pizzę w Pizie w takiej małej pizzerii u uzupełniliśmy zapas wody w organizmie. Pizza smakowała wyśmienicie.

Następnie jedziemy w do Livorno w stronę portu. Czasu mamy dużo bo prom odpływa o godz. 18:30.
Siadamy w McDonaldzie żeby się trochę schłodzić i odpocząć. Do portu przyjeżdżamy jakieś półtorej godziny przed planowanym wypłynięciem i od razu ostawiamy się na początek kolejki.
Bilet na prom kupiliśmy dzień wcześniej i kosztował całe 47 EURO.
Prom dopiero co przypłynął i trwa rozładunek. Wyjechało z niego ponad 40 motocykli policzyłem że samych BMW GS było około 25 albo 26 czyli więcej niż 50%. Ale po ilości motocykli widać że kierunek Korsyka jest bardzo atrakcyjny.
Wjeżdżamy na prom i mocujemy z pomocą obsługi motocykle.

Teraz mamy chwilę odpoczynku. Można wypić zimne piwo. Prom ma dopłynąć do Bastii o godz. 22:35

 

 

 

 

Prom planowo płynie do Bastii 4 godziny. Niestety nasz płynął trochę dłużej. Chyba było pod wiatr.
Opóźnienie wyniosło pół godziny. Przybiliśmy do portu o 23:00, trochę jeszcze czasu zeszło z rozładunkiem (tak się złożyło że ostatni zjechaliśmy już dobrze po godz.23.)  Trochę nas to niepokoiło bo daliśmy info właścicielowi noclegu że będziemy około 24:00. Nocleg mamy zarezerwowany w mieście Aleria (nawet poza miastem jakieś 5-6 km). Od portu w Bastii to jest jakieś 80 km. Nie chcemy późno w nocy niepokoić właścicieli a musimy dojechać dość szybko w nocy w nieznanym terenie.
Szybko jednak się nie dało. Okazało się że jest remont głównej drogi w Bastii i objazd poprowadził nas w samo centrum starego miasta. Fajny to był widok dla innych jak sobie siedzą a zewnątrz pubów przy stolikach i piją piwko a my krążymy koło nich na tak załadowanych motorach. Nam do śmiechu nie było. W końcu jakoś udało się wyjechać ze starego miasta a nie było łatwo bo trochę krążyliśmy i nawet jechaliśmy pod prąd na jednokierunkowej.
No to lecimy. W połowie drogi zawiesiła się i wysiadła całkowicie nawigacja. No pięknie już dawno jest po 24. Mariusz raz zjechał z drogi bo pomylił trasę a ja grzecznie na niego czekam za rondem bo patrzę na drogowskazy. Znowu kilka minut straty. Spieszymy się, od teraz ja prowadzę. Wjeżdżamy do jakiegoś miasta a tu błysk po oczach, cholera tam był fotoradar. No pięknie się zaczyna, pomyślałem sobie że Korsyka nie wita nas przyjaźnie. No trudno. Jedziemy dalej, tylko samopoczucie trochę spadło.  Ok, jest miasto Aleria, zjeżdżamy w boczną drogę i wyjeżdżamy z miasta. Teraz prowadzi nas google. Zaczyna się jakaś wiocha, jest nasza ulica. Super. Ale przy tej ulicy wszystkie budynki są bez numerów. Dojeżdżamy do końca, asfalt się kończy i nie ma żadnego info o noclegach czy kwaterach do wynajęcia. No pięknie jest prawie pierwsza w nocy. Nie ma wyjścia trzeba dzwonić do właścicieli. Odbiera kobieta która ledwo co mówi po angielsku, ona nas nie rozumie a my jej. Masakra. Czekamy, ma oddzwonić. Dzwoni, próbuje nam tłumaczyć jak dojechać, a my ją prosimy żeby do nas wyjechała samochodem. Nie da rady bo ma w domu małe dziecko a męża nie ma. Mąż wyjechał za granicę, ona do niego dzwoni i próbujemy się jakoś przez niego dogadać. Na szczęście gość kuma po angielsku. Jest pięknie. W końcu udaje nam się ją namówić (przez męża) żeby wsiadła do samochodu i wyjechała przed dom na drogę i włączyła światła awaryjne, a my będziemy jechali od końca ulicy to na pewno się spotkamy. No to jedziemy. Po około kilometrze jest auto i mruga na światłach. Idealnie – udało się znowu.
W życiu byśmy sami nie trafili, nawet w dzień. Dom jest odsunięty od głównej drogi bo przy drodze stoją inne domy. Plac wysypany drobnym żwirkiem który nie jest ubity. Bardzo źle się jedzie motorem po takim luźnym podłożu – trzeba uważać żeby się nie wyłożyć.
Pani wpuszcza nas do lokalu, który jest na piętrze a na parterze mieszka ona z rodziną. Przepraszamy za spóźnienie i kłopoty. Nie ma sprawy, życzy nam dobrej nocy. Jest godzina 1:45 w nocy. Jesteśmy zmęczeni ale szczęśliwi. Korsyka! Udało się!  Szybki rzut oka na apartament w środku. Są dwie sypialnie i jest klima. Super. Kładziemy się szybko spać. Dość mamy wrażeń na dzisiaj.

Przebieg na dzisiaj 210 km motorem i jakieś 90-100km promem.

 

 

Edytowane 28 Styczeń 2020 przez PiotrekBe

[seebst]

Z tymi dwuosobowymi pokojami to często tak jest właśnie, że tylko jedno łóżko, a nie dwa osobne. Też często z tym problem miałem i nie tylko w Alpach, ale i w innych miejscach Europy. Początek relacji zapowiada się ciekawie. Już się wygodnie rozsiadłem, a tu się już kończy... czekam na CDN...

[Tomula]

Super👍.

Rozpisuję sobie trasę identycznie jak Ty😉

[mariuszn2]

Piotrek,fajnie się czyta i ogląda Twoje relacje.

Szkoda tylko ,że tak długo kazałeś na nią czekać , no ale lepiej późno niż wcale !

A ja mam do Toskanii i Florencji jeszcze emocjonalny stosunek,bo w latach

1995 - 2001 bywałem tam jesienią i zimą co 2 tygodnie . Po prostu importowałem

tkaniny z pobliskiego Prato ,(takie włoskie Pabianice niedaleko Łodzi ).Więc kilkadziesiąt

razy mi się nazbierało ,a często latałem samolotem właśnie do Florencji .Oprócz tego

bywałem tam latem turystycznie z rodziną ,szczególnie w Viareggio ,ale ogólnie od Viareggio 

aż do Mariny di Carrara .Przepiękne wybrzeże i plaże ,chyba połowa północnych Włoch tam wypoczywa,

dobrze ,że głownie w sierpniu a nie przez całe lato .

Ciekawe czy tam też dotarliście , do Viareggio jest autostradą ok 100 km ,no może z Prato,

ale z Florencji też niewiele dalej . No i niedaleko Viareggio leży Piza z tą słynną krzywą wieżą ,

ale jak w każdym trochę większym włoskim mieście zabytków tam też nie brakuje !

[PiotrekBe]

K O R S Y K A

5-ty dzień (4 lipiec)
 

Kilka słów o naszym apartamencie. Znaleziony na booking.com
Wybraliśmy miejscowość Aleria bo jest położona w środku wyspy. Czyli taką samą odległość mamy na południowy kraniec jak i na dół na północ.  Apartament o powierzchni 75 m.kw. w tym salon z dużym TV  (jakieś 55”) na którym oglądaliśmy co wieczór nagrania z kamerek. Kuchnia, łazienka i dwie sypialnie. W mieszkaniu oczywiście jest klima bez której nie da się tam żyć. Kuchnia w pełni wyposażona w potrzebne sprzęty. Miłym akcentem była butelka miejscowego wiana dla gości do degustacji. W łazience mamy automat do prania, który bardzo się nam przydaje.
Na zewnątrz jest też zadaszona wiata albo altana z miejscem na grilla. Obok za płotem rośnie piękny sad z mandarynkami i klementynkami (info od właściciela).

Za takie mieszkanie zapłaciliśmy 382 EURO za 5 noclegów. Czyli wychodzi po 38 Euro na osobę/1 noc. Po pierwszym dniu (albo drugim) na Korsyce spodobało nam się tak bardzo, że przedłużyliśmy sobie pobyt jeszcze o dwie noce za cenę 100 Euro, na 80 nie chcieli się zgodzić bo podobno na bookingu była jakaś promocja i wychodziło to dla nich za tanio.
Dla zainteresowanych podaję adres: Aleria 20270 Francja, Route de Teppe Rosse 200
   tel. +33 676 870 siedem trzy dziewięć

Zdjęcie przed domem. Apartament jest u góry po tych schodach. Wnętrze wygląda dużo lepiej niż na zewnątrz.

 

Śpimy trochę dłużej po wczorajszych emocjach. Pobudka była około 9. Wczoraj po drodze w Alerii widzieliśmy sklep Leclerc więc jedziemy tam zrobić zakupy spożywcze. Śniadanie robimy w domu na spokojnie. Robimy pranie bo koszulki i bielizna cała spocona. Odpoczywamy i planujemy gdzie by tu dzisiaj pojechać. Wybieramy trasę w stronę Bastii na Cap Corse.
Drogą T10 i dalej T11 do Bastii, potem droga D80 (bardzo widokowa) aż na szczyt półwyspu Cap Corse do miejscowości Barcaggio i dalej zachodnim wybrzeżem i powrót do Bastii drogą D80 i D81. Polecam bardzo tą trasę.
Tak wygląda w gogle maps:

https://goo.gl/maps/gLg9XkECFffSECk46

 

Wyjechaliśmy z domu o godz. 15:50. Wcześniej upał był niesamowity, teraz zresztą też. W czasie jazdy da się wytrzymać. Dojeżdżamy szybko do Bastii i tam tankujemy. Paliwo w podobnej cenie jak we Włoszech (1,65 EUR). Jedziemy dalej, musimy przejechać przez miasto. W mieście godziny szczytu i jeszcze jakiś wypadek. Wszystko zakorkowane. Nie da się omijać samochodów bo jezdnia wąska i po bokach bardzo wysokie krawężniki. Robimy co się da żeby wydostać się z korka. Silnik jest taki gorący że co chwilę go wyłączam żeby się jeszcze bardziej nie zgrzał. Już się bałem żeby się olej nie zagotował albo coś innego się nie stało. Biegi zaczęły mi bardzo źle wchodzić, chyba też z powodu temp oleju. Trudno było luz znaleźć.  Ja i Mario też odczuwamy tą morderczą temperaturę. Leje mi się pot po plecach i pod kaskiem. Od silnika też bucha żar i pot lej się po jajkach i nogach. No po prostu masakra. Nigdy w życiu tak się nie zgrzałem na moto jak wtedy. Sporo czasu tam straciliśmy ale w końcu udało się wyjechać z miasta. 
Za miastem droga zaczyna się wspinać pod górę. Ładne domy w okolicy a po prawej prześwituje widok z morzem. Zaczynają się ładne widoki. Jedziemy wzdłuż wybrzeża. Po jednej stronie skały a po drugiej widok na morze. I te zakręty, no coś pięknego. Dojechaliśmy na sam szczyt półwyspu ale tam widok nie był jakiś rewelacyjny. Ale sam cypel Cap Corse mamy zaliczony.

 

 

 

 

 

 

 

Zachciało nam się jeść więc stajemy w jakiejś przydrożnej knajpeczce w małej miejscowości i zamawiamy coś do jedzenia. Atmosfera jest sielankowa, knajpa prawie pusta. Miejscowi się tu zbierają dopiero późno wieczorem po zachodzie słońca jak jest chłodniej.

 

 

 

 

Jedziemy dalej. Robi się coraz później i słońce zaczyna zachodzić. Zdążyłem jeszcze zrobić kilka ładnych zdjęć przy dobrym świetle.
Do domu wracamy o godz. 23. Od Bastii do Alerii jedziemy już po ciemku. Niestety ten sam fotoradar co wczoraj znowu zrobił mi zdjęcie.
Tym razem nie zepsuł mi dobrego humoru bo dzień był bardzo udany. Trochę się tylko wkurzyłem że nie pamiętałem że tam stoi fotoradar. Od teraz na pewno będę już pamiętał.

Przebieg na dzisiaj: 277 km

 

 

Dzień 6-ty

 

Dzisiaj wstajemy o 6:30, szybka kawa i bez śniadania ruszamy około 7 do Corte – dawnej stolicy Korsyki. Jedziemy tak wcześnie żeby zdążyć przed upałem i przed południem jak już będzie gorąco wrócić i zrobić sobie sjestę.
To co napisali w przewodniku o Corte nas zachęciło:  "Corte do historyczna stolica wyspy, gdzie ciągle żywa jest legenda niepodległości, którą przyniosła Republika Paolego. Spacer wąskimi uliczkami pozwala przyjrzeć się bliżej pamiątkom po krwawych walkach o niezależność wyspy. Nie da się poznać wyspy bez odwiedzenia Corte".

Przy motorze zauważyłem że wczoraj bardzo sobie porysowałem bak. Centralnie od góry na widoku.
Kładłem tankbag na jakiś murek i musiał się przykleić jakiś ostry kamyk. A lakier zrobił się miękki chyba z powodu tej temperatury i rysa głęboka do podkładu na jakieś 15 cm. Ale cóż – blizny dodają charakteru. Tylko drażni mnie że na nią patrzę.

Jedziemy. Z Alerii do Corte jest około 45 km – czyli niedaleko. Po drodze zatrzymujemy się przy starym kamiennym moście. Dowiedzieliśmy się z przewodnika, że jest to most z XV wieku zbudowany przez Genueńczyków. Zresztą Genueńczycy dużo zbudowali na Korsyce i przyczynili się do jej rozwoju. Korsyka była pod ich wpływami około 200 lat.

Most genueński:

 

 

 

Wjeżdżamy do Corte. Z daleka na wzniesieniu widać stary zamek – jest to Cytadela. Zatrzymujemy się w starej części miasta i idziemy do Cytadeli. Jest i muzeum ale jeszcze nieczynne – otwierają dopiero o godz. 10. Pozostaje nam pokręcić się po okolicy i zobaczyć z zewnątrz. Robimy pamiątkowe fotki.

 

 

 

Twierdza z punktu widokowego.

 

Widok na starą część miasta.

 

 

Pamiątkowa fota.

 

Wracamy do domu bo robi się gorąco. Po drodze kupujemy świeże pieczywo na śniadanie. W domu jesteśmy o 11:15.

Odpoczywamy bo temperatura na zewnątrz jest za wysoko a w domu mamy przyjemny chłodzik. To nie koniec na dzisiaj.
Ustalamy trasę gdzie można by się wybrać po południu.
Chcemy jechać gdzieś w góry. Plan jest taki: jedziemy drogą T10 z Alerii na północ. Po 35 km skręcamy w prawo na drogę D268 i tą drogą przez przełęcze aż do miejscowości Zonza. Tam skręcamy w lewo na drogę D368 aż do miasta Porto Vecchio. I stamtąd już prosto do domu drogą T10.

Ruszamy o godz. 15:30

Jak tylko skręciliśmy w drogę D268 zauważyłem że asfalt jest tutaj gorszej jakości, popękany i nierówny ale jest porowaty więc przyczepność na pewno jest duża.  Jedziemy wzdłuż rzeki albo strumienia. Ruch jest dość spory. Jadą samochody i kampery. Motocykli też jest trochę. Za to widoki są niesamowite. Piękne góry w oddali. Piękne przełęcze.
Robimy co jakiś czas zdjęcia. Mamy też oczywiście kamerkę ale nie wiem kiedy jakiś film z tego powstanie.

 

Zdjęcia z trasy:

 

 

 

W tym dniu udaje mi się zrobić zdjęcie do kalendarza PBC 2020.

 

 

Oraz inne zdjęcia:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Do domu znowu wróciliśmy późno.
 

Przebieg na dzisiaj 304 km.

 

Dzień 7-my  (6 lipiec)

Dzisiaj planujemy luźny dzień, chcemy trochę odpocząć. W planach mamy leżenie na plaży i kąpiel w morzu. Wczoraj wracając z trasy wypatrzyliśmy fajne miejsce i niezbyt daleko od domu.
Rano robimy zakupy. Śniadanie jemy w domu.

Jako ciekawostkę napiszę Wam trochę o historii Korsyki. Przez około 300 lat wyspa była traktowana przez piratów jak darmowy sklep niewolników. Przybijali do wyspy i napadali na mieszkańców. Kto nie uciekł szybko w góry był łapany i sprzedawany na targu niewolników. Dopiero jak wyspa trafiła pod wpływ Genui to oni zaczęli pilnować tu swoich interesów. Zbudowali ponad 150 wież obserwacyjnych naokoło wyspy i obsadzili je załogą która szybko potrafiła wypatrzyć piracki okręt na morzu i poinformować mieszkańców. Zbudowali też drogi, mosty i obronne forty. Ale niestety uciskali i wykorzystywali samych Korsykańczyków. Dlatego kilka razy oni się buntowali i chcieli wyzwolić od okupanta. Marzyli o wolności i suwerenności. Najsłynniejsze było powstanie Pasquala Paoliego, który jest uważany za ojca narodu.  Walki trwały przez 11 lat (od 1745). W 1756 roku po wyzwoleniu się od Genui  Korsyka wpadła pod panowanie Francji.
„Wtedy po raz pierwszy król Francji wyraził chęć włączenia Korsyki do korony francuskiej. Rok wcześniej Pasquale  Paoli ogłosił niepodległość wyspy.
Genua, wiedząc, że nie jest w stanie sama poradzić sobie z wybuchem powstania i secesją szukała sposobu na zabezpieczenie swoich interesów. Pożyczka pieniędzy od Francji pod zastaw wyspy tak naprawdę uwalniała Genuę od krnąbrnej kolonii. W 1756 r. Genua zrzekła się kolonii. A traktat wersalski był dopełnieniem formalności”  - cytat z przewodnika Pascala „Korsyka”

 

 

Wyjeżdżamy z domu około 15. Bierzemy z sobą koc i ręczniki i rozkładamy się na plaży. Woda w morzu jest ciepła ale bardzo słona.

 

 

Szybko nam się znudziło siedzenie na plaży. Wytrzymaliśmy jakieś 2,5 godziny.
Jedziemy do miejscowości Porto Vecchio. Chcemy pozwiedzać i zjeść jakiś obiad.

 

 

 

Posiłek jemy na tarasie nad wodą. Można wrzucać pieczywo lub odpadki do wody. Ryby przyzwyczajone do karmienia.
Takie okazy pływają tam jak na zdjęciu:

 

Wracamy do domu dzisiaj trochę wcześniej. Sad z mandarynkami musi być nawadniany - jak wszystkie uprawy na Korsyce.

 

Przebieg na dzisiaj: 86 km

Edytowane 30 Styczeń 2020 przez PiotrekBe

[mariuszn2]

A jak się dostaliście na Korsykę ,czyli skąd płynęliście ?

A i wasze motocykle Wam się nie myliły ?! 😉

[Waluś]

Fajnie się czyta! Gratuluję wyprawy i proszę o wincyj  

[seebst]

Skoro w Pizie byli więc wypływali na pewno z Livorno do Bastia. Mi temperatura nigdy jeszcze negatywnie nie wpływała na pracę silnika. Bywało tak, że wentylator chodził non stop, ale nic negatywnego poza ścinającymi się białkami

[PiotrekBe]

40 minut temu, mariuszn2 napisał:

A jak się dostaliście na Korsykę ,czyli skąd płynęliście ?

A i wasze motocykle Wam się nie myliły ?! 😉

Mariusz, czytaj dokładnie. Napisałem nawet o której prom wypływał z Livorno i o której był w Bastii.

Motocykle nam się nie myliły - tłumiki mają różne. A po XJR-ke od Mariusza pojechaliśmy razem aż do Gdańska. Fajnie że jeździmy na takich samych sprzętach.

 

20 minut temu, seebst napisał:

 Mi temperatura nigdy jeszcze negatywnie nie wpływała na pracę silnika. Bywało tak, że wentylator chodził non stop, ale nic negatywnego poza ścinającymi się białkami

Ale Ty Seba masz silnik chłodzony wodą i jest też wentylator, a nasze w Yamahach są tylko olejem - tak jak w prawdziwych Banditach .

Edytowane 29 Styczeń 2020 przez PiotrekBe

[Fido]

8 godzin temu, PiotrekBe napisał:

Mariusz, czytaj dokładnie. Napisałem nawet o której prom wypływał z Livorno i o której był w Bastii.

Piotrze, zrobiłeś edycję pierwszego posta, dopisując drugą część przygód, zamiast napisać nowy.

Klikając na zieloną kropkę przy Twoim temacie przenosi czytelników do pierwszego nieczytanego posta, więc to co napisałeś w edycji umknęło sporej części z nas (mnie też).

 

[seebst]

No faktycznie, ja też tego nie widziałem, czytając relację od początku. Dopiero teraz doczytałem dalszą jej część...

[PiotrekBe]

Zawsze staram się robić edycję postów. Wtedy relacja jest w jednym miejscu - bardziej w całości.
Jak będę za każdym razem nowy post pisał to się to całkiem rozjedzie.
Na pewno lepiej będzie dla tych co po jakimś czasie przeczytają całość.

[seebst]

Ale zrobiłeś edycję, a my w ogóle nie zauważyliśmy tego, że coś tam dopisałeś. trzeba by cały czas wracać do początku i czytać wszystko od nowa, bo inaczej nic z tego nie będzie. 

[PiotrekBe]

16 minut temu, seebst napisał:

Ale zrobiłeś edycję, a my w ogóle nie zauważyliśmy tego, No tak zrobiłem edycję i za

No tak, zrobiłem edycję i zaraz znowu zrobię.  Nie trzeba od początku czytać bo edycja jest na końcu posta. Seba, sprawdź sobie ostatni post czy nie ma czegoś nowego.

Edytowane 30 Styczeń 2020 przez PiotrekBe

[lelon]

podobno upały, podobno gorąco... a tu Grubz ciągle w długim rękawku 🤣

[PiotrekBe]

Dzień 8-my

Wstajemy około 8. Jest niedziela. Planujemy zobaczyć coś ciekawego ale raczej niedaleko.
Wymyśliliśmy miasto Bonifacio. Mamy do niego 107 km. Dojazd łatwy, cały czas droga T10.
Miasto zalicza się do najpiękniejszych w rejonie Morza Śródziemnego. Białe klify wyłaniają się wprost z błękitnego morza. Nad klifami wyłania się średniowieczne miasto z murami obronnymi i cytadelą.
Miasto istniało już w czasach greckich i rzymskich. Rozwinęło się dzięki handlowi morskiemu.
Z czasów rzymskich niestety prawie nic nie zostało do dzisiaj.
Stare miasto, które możemy oglądać zostało założone przez Bonifacego II, hrabiego Lukki i markiza Toscanii w 823-833 roku. On zdecydował też o budowie twierdzy na wzgórzu.
W 1528 w mieście panowała dżuma, zabijając ponad 4 tyś mieszkańców, pozostało przy życiu ok 700.
W 1553 r. miasto zdobyli i złupili piraci tureccy. Potem dostało się pod panowanie Genui na ponad 200 lat. A od 1769 przejęli je Francuzi.

Wyruszamy trochę po 10. Na miejscu jesteśmy przed południem. Mijamy port i jedziemy pod górę jak najwyżej się da aż na parking przed twierdzą. Jest tam bardzo duży parking pod murem w cieniu tylko dla motocykli.
Miasto robi niesamowite wrażenie a jeszcze większe białe klify. Zobaczcie sami na zdjęciach.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Twierdza po prawej przy samym wejściu do portu:

 

 

 

 

Jest grubz w krótkim rękawku 🙂

 

 

 

 

 

 

 

 

Upał jest bardzo duży. Słońce pali nas niemiłosiernie. Kupujemy na starym mieście piwo. Zimne piwko w takich warunkach smakuje jak nektar bogów. Ale kosztuje 7,5 EURO. To było najdroższe piwo na całej wyprawie.  Co chwilę raczymy się też lodami - tak dla ochłody.
W porcie jakoś nie chciało nam się jeść (chyba z tego gorąca) więc tylko trochę się pokręciliśmy i wracamy do domu. Po drodze zatrzymujemy się znowu w Porto Vecchio na obiadokolację.

 

Wróciliśmy do domu trochę wcześniej. Gospodarz domu też wrócił z wojaży. Okazuje się że gość jest niesamowity. Jest ratownikiem górskim, uprawia sporty ekstremalne, jeździ na rowerze, na motorze crossowym, lata na lotni albo skacze ze spadochronem (dokładnie nie kojarzę). Zawodowo pracuje w firmie energetycznej, która montuje słupy wysokiego napięcia z pomocą helikoptera. Ma też jakąś agencję turystyczną która organizuje sporty ekstremalne na Korsyce dla turystów. A właśnie wrócił z wyprawy na szczyt Mont Blanc. Ciekawy gość. Opowiada nam dużo co musimy zobaczyć i gdzie warto jechać. Proponuje nam nurkowanie z akwalungiem albo jakiś rejs łodzią. Ale my nie mamy już czasu za wiele. Obiecujemy że kiedyś, w przyszłości, może większą grupą przyjedziemy. Mam wizytówkę tego gościa więc jakby ktoś potrzebował to udostępnię.
Mówi, że musimy przejechać się przełęczą Ghisoni oraz zobaczyć dolinę Restonica (to akurat mamy w planach). Rozmawiamy długo do późnego wieczoru na zewnątrz domu. Zauważamy że nie ma tam komarów, a gość nam przytakuje.  Cieszę się bardzo z tego że trafiliśmy na tak interesującą osobę. Cieszę się chwilą że siedzę tu sobie z kumplem, pijemy piwko i jesteśmy na Korsyce! Dla takich chwil warto żyć i trzeba je pamiętać.
Żegnamy się z gospodarzem. Idziemy jeszcze zaplanować trasę na jutro.

Jeszcze widok nieba po zachodzie -  z naszego mieszkania.


Przebieg na dzisiaj 229 km.

Edytowane 31 Styczeń 2020 przez PiotrekBe

[Bytian]

Ale te klify kozackie ta chata z pierwszej foty oooo tak muszę kupić ten dom

[PiotrekBe]

26 minut temu, Bytian napisał:

Ale te klify kozackie ta chata z pierwszej foty oooo tak muszę kupić ten dom

Nie wiem czy widziałeś drugie zdjęcie, bo edytowałem i dodałem. Możesz kliknąć i powiększyć sobie zdjęcie. Widać na nim ludzi. Dom jest normalnie zamieszkany.

[mariuszn2]

22 godziny temu, Fido napisał:

Piotrze, zrobiłeś edycję pierwszego posta, dopisując drugą część przygód, zamiast napisać nowy.

Klikając na zieloną kropkę przy Twoim temacie przenosi czytelników do pierwszego nieczytanego posta, więc to co napisałeś w edycji umknęło sporej części z nas (mnie też).

 

 

Dobrze mieć adwokata ,dzięki Fido !

Piotrek wystarczyłoby info ,że tak robisz i nie byłoby komedii omyłek.

 

A czy tych dwóch synów młynarza nie przegonili z plaży ,ha,ha 

[PiotrekBe]

Mariusz, nie wiedziałem że to takie ważne. Ostatnio jak pisałem relacje z Alp to też tak edytowałem.
Napisz lepiej jak Ci się podoba.

[mariuszn2]

Podoba mi się i to bardzo ! Nawet plusa Ci dałem.

Ciekawie opisujesz przygody i nie żałujesz ciekawych fotek .

Myślę ,że Korsyka połączona z Sardynią ma szansę stać się  niedługo 

moim celem wyprawowym na moto ! Tylko nie wiem czy przed czy po Nordkappie ,

bo na północ to jakoś mi ciągle pod górę jest !😢

[seebst]

Przez tę czarne koszulki zapewne było wam jeszcze bardziej gorąco, bo w końcu czarny kolor mocno przyciąga słońce. I tu kolejny argument nad wyższością koszulek w innym kolorze niż czarnym, hehe 😂

[Koło]

Super opisane, wchłonołem cały temat w siebie jednym tchem, z zdjęć mnie najbardziej urzekają te klify, są naprawdę śliczne, fajnie że tak opisałeś szczegółowo i rozbudowanie opisałeś ta wyprawę jak i wrzuciłeś dużo zdjęć, pozazdrościć

[PiotrekBe]

Koło, to jeszcze nie koniec. Jeszcze kilka dni zostało.

[Bytian]

Dołączam się do chłopów u góry, jak piszesz kolejny dzień / wydarzenie nie edytuj posta bo takie szukanie jest do dupy brzydko mówiąc po prostu pisz dalej w następnej odpowiedzi w tym temacie - teraz szukam co czytałem co nie i sobie robię bezsensowną selekcję tak to wszystko byłoby na dole oddzielone.