Weekend na Czeskiej Szwajcarii

[OlaAla]

Hej Wszystkim, może wyjazd nie za daleki, ale jakże ciekawy (przynajmniej dla mnie). Wszystko zaczęło się od chęci zrobienia jakieś dłuższej trasy przed tegorocznym wyjazdem na Rumunię. I jakoś tak padło na naszych niedalekich sąsiadów – czyli spędzamy weekend w Czechach, w kraju jakże urokliwym i spokojnym. Tutaj czuć w powietrzu to jak Czesi mają na wszystko wywalone, czytaj: nie ma takiego pędu jak u nas.

W czwartek szybkie pakowanko (odbyło się testowanie nowych kufrów bocznych), trzeba było zabrać cały sprzęt biwakowy bo plan był na nocleg na Campingu Vysoka Lipa.

Nasza trasa prezentowała się mniej więcej tak:

 

W piątek o godzinie 8 rano startowaliśmy. Pierwszym miejscem docelowym było Schronisko PTTK Jagodna, ale oczywiście nie najkrótszą trasą, bo jakże moglibyśmy ominąć znaną wszystkim krętą drogę 44 z równym asfaltem i szerokimi pasami. Trochę nam ten przejazd zajął (bo oczywiście ja na tych serpentynach walczyłam o życie…). Oczywiście jak już jesteśmy w tamtych okolicach to fajnie by było przejechać przez przełęcz Płoszczyna. I takim oto to sposobem dotarliśmy do wsi Spalona, gdzie uraczyliśmy się przepysznymi zapiekanymi pierogami ruskimi i piwkiem bezalkoholowym.

 

Czas ruszyć dalej, chociaż dupa po posiłku się rozleniwiła. Po kolejnych kilku godzinach w końcu udało się nam dotrzeć do miejsca kończącego naszą piątkową podróż. Ośrodek Vysoka Lipa odwiedziłam już wcześniej, po mojej pierwszej operacji kolana w ramach rehabilitacji, więc wiedziałam, że spokojnie namiot można rozbić i nie trzeba dodatkowo kupować żetonów na ciepłą wodę, co jak dla mnie jest bardzo istotne. Niestety dało się zauważyć, że ośrodek troszeczkę podupada, ale dla mnie to był plus, bo nie było dużo ludzi (cisza i spokój w cenie). Luksusów nie ma, ale jest kibel, prysznic, kuchnia i sporo przestrzeni na namioty. Jaka jest pierwsza złota zasada kampingu? Tak, tak dobrze myślicie rozbijacie namiot co by mieć gdzie spać, a gdy już to uczyniliśmy poszliśmy na zasłużone piwo!! 

 

Sobota godzina 6:30

Brrrrr, pieprze za dnia piekło w nocy zaś arktyka. Organizm przez noc średnio się zregenerował, ale nie ma miękkiej gry, pobudka o 6:30, szybkie śniadanie, ogarnięcie się i dzida na autobus, który zawiezie nas na szlak którym dojdziemy do głównej atrakcji Parku Narodowego Czeska Szwajcaria - Pravčická brana. Niesamowicie przykry widok nas zastał jadąc już autobusem. Większość z Was pewnie nie wie, że w zeszłym roku Park Narodowy płonął przez kilka dni, mocno ucierpiała fauna i flora, a skutki możemy obserwować do dzisiaj…

 

Jest to niezmiernie przykry widok, a jedyne co nam pozostaje to trzymanie kciuków żeby to wszystko się odrodziło. Szczęśliwie ogień nie dotarł do drewnianego hotelu Sokolik i na Pravčická brane. Przez co można było je podziwiać w pięknych okolicznościach. Z ciekawostek Brama Pravcicka jest największą naturalnie powstałą przez procesy erozyjne skalną bramą i stanowi właśnie symbol Czeskiej Szwajcarii. Obszar do zwiedzania jest niewielki, ale mimo wszystko warto się tam pojawić i zobaczyć to na własne oczy. Więc po wypiciu ciemnego piwka, jak jacyś alkoholicy bo była godzina 10 ruszyliśmy na małe zwiedzanie i spora ilość schodów.

 

Niestety nie dało się zejść czerwonym szlakiem do miejscowości Mezni Louka, gdyż jest on w dalszym ciągu zamknięty i nie wiadomo czy kiedykolwiek go otworzą, więc czekało nas zejście do autobusu droga asfaltową. Po drodze niestety dalej prześladował nas widok spłoniętego lasu, ale tutaj przynajmniej wyrosły już trawy.

 

Autobusem dotarliśmy do jedynego sklepu w okolicy, skąd trasą przez ruiny starego młyna dotarliśmy do noclegowni. Szlak miał duży plus za to, że prowadził drogą leśną, więc w porównaniu do asfaltu nie było tam aż takiego piekła. Ruiny dosyć urokliwe, zaskoczeniem były wykute pomieszczenia w skale, w których udało nam się trochę schłodzić, bo nie oszukujmy się małe jaskinie mają własną klimatyzację :P. I tak minęła nam sobota.

 

Niedziela niestety stała się naszym dniem powrotu do domu, ale nie bylibyśmy sobą jakbyśmy czegoś po drodze jeszcze nie zobaczyli. I takim oto to sposobem wylądowaliśmy w Motoklubie Pekelné Doly, miejscówka również znana większości z nas. W skrócie: jest to sporej wielkości jaskinia, do której można wjechać naszym jednośladem. Po wypiciu czeskiej Kofoli, ruszyliśmy w dalszą część podróży.

 

 

Teraz już spokojnie kierunek Zabrze, do domu jakieś 400 km. No nic jakoś to zleci. Mijając granice Polsko – Czeską zobaczyłam kierunkowskaz „Zamek Czocha 18 km”, kurde… zawsze chciałam zobaczyć na żywo ten zamek, ale jakoś nigdy nie po drodze mi było. Szybka komunikacja i padła decyzja, że w sumie niedaleko więc jedziemy. Super!. Tylko później już nie było tak super. Trafiliśmy na jakąś imprezę w stylu rodziny Adamsów, komnat nie udało się zobaczyć, bo musielibyśmy czekać jakieś 1,5h na przewodnika, a była już godzina 14:00 a przed nami 350 km do domu, więc padło na opcję biletów tylko na dziedziniec i….. szału nie było. Tłum ludzi, dziedziniec strasznie mały, a dzieciaka, który uderzył mnie „szabelką” w ramach zabawy miałam ochotę rozszarpać. Odwrót na motocykle i dzida dalej zanim całkowicie się ugotujemy. Po drodze zatrzymaliśmy się w karczmie Podgórzanka (miejscówka sprawdzona bo zajadam się tam za każdym razem jak wracam z wspinania w Sokolikach). Więc z czystym sumieniem mogę ją polecić.

 

Po przejechaniu około 950 km w garażu zameldowałam się o godzinie 21. Zmęczona drogą, słońcem które niemiłosiernie dało nam „popalić”, ale zadowolona, z bananem na twarzy. Więc nie mogę się doczekać kolejnej małej/wielkiej przygody.

 

A na zakończenie mieliśmy piękny zachód słońca:

 

Mam nadzieję że Was nie zanudziłam moją opowieścią i co złego to nie ja 😉

 

Edytowane 13 Lipiec 2023 przez OlaAla

[Andrzej S]

Zrobiliśmy z synem podobną trasę na dwóch kołach tydzień temu. 

Noclegi po polskiej stronie 1km od zamku Czocha (warunki takie sobie ale pokój 2 osobowy z łazienką za jedyne 50zeta osobo-nocka).

Czeska Szwajcaria bardzo fajna, sporo ciekawych tras dla nas motocyklistów.

Pekelne doly moim zdaniem przereklamowane, ciekawszy jest zamek Sloup Rock Castle Sloup – Mapy Google

 

[seebst]

48 minut temu, Andrzej S napisał:

ciekawszy jest zamek Sloup Rock Castle Sloup – Mapy Google

Byłem tam, choć nie w środku - jadłem w tych pięknych okolicznościach przyrody. I to całkiem przypadkiem się tam znalazłem, bo lekko "zbłądziłem" 😁

 

A co do wypadu - fajna wycieczka i w ogóle jakoś w Czechach bardziej mi się podoba niż w tych samych okolicach, ale w Polsce - jakoś tak jest lepiej. W bramie też byłem, tylko że jesienią, jak wszystko dookoła było złociste. Oczywiście jeszcze przez wybuchem tego pożaru.

[radzior]

Ale z kim Ty tam byłaś? 😉

[OlaAla]

11 godzin temu, radzior napisał:

Ale z kim Ty tam byłaś? 😉

Motocykla nie poznajesz?  

[kaniosz]

Super relacja, żałuję że nie mogłem się wybrać z Wami.  Zdjęcia spalonego lasu na kompie wyglądają znacznie gorzej niż te oglądane w telefonie (widok przykry, ale jak już pisałem wcześniej natura sobie poradzi). 

Apropo spalonego lasu to pamiętam taka ciekawostkę ze studiów jak naukowcy w USA zachodzili jak nie dopuścić do niszczenia wielkich lasów, bo stare drzewa kilkusetletnie mimo iż dawały nasiona to nic z nich nie potrafiło wyrosnąć. I okazało się, że po jednym z wielkich pożarów na spalonej ziemi zaczęły wyrastać młode drzewa, bo nasiona żeby móc zacząć kiełkować potrzebowały ognia Oczywiście w Czechach Sekwoje nie rosną, ale będzie dobrze   

[Christoph]

Swietna i zwiezla relacja. @maniomen, ucz sie od najlepszych

 

Bardzo dobrze sie czyta i czlowiek nabiera ochoty na jakis trip. Gratulacje. 
 

[OlaAla]

Godzinę temu, kaniosz napisał:

Super relacja, żałuję że nie mogłem się wybrać z Wami.  Zdjęcia spalonego lasu na kompie wyglądają znacznie gorzej niż te oglądane w telefonie (widok przykry, ale jak już pisałem wcześniej natura sobie poradzi). 

Prędzej  czy później zapewne sobie poradzi, ale patrząc na to aktualnie łezka w oku człowiekowi się kręci. 

 

Godzinę temu, Krzysztof napisał:

Swietna i zwiezla relacja. @maniomen, ucz sie od najlepszych

 

Bardzo dobrze sie czyta i czlowiek nabiera ochoty na jakis trip. Gratulacje. 
 

 A dziękuję bardzo, raczej nie jestem typem bajkopisarza.

[seebst]

Pamiętam jak w 2016 roku byłem na Sveti Jure w Chorwacji - jakie bujne sosny rosły na samym początku wyjazdu. Rok później całe Bałkany trawiły pożary lasów,a jak ponownie w 2018 roku tam pojechałem to aż nie wierzyłem - mnóstwo samych tylko kikutów zwęglonych. Aż płakać się chciało. Teraz już to aż tak tragicznie to nie wygląda, ale dla kogoś, kto widział to wcześniej - daje do myślenia.