Biwakowe Alpy 2022 | Conorian

[Conorian]

Siemanko.

Wróciłem już z Alp więc mogę podzielić się z Wami swoimi spostrzeżeniami i co nieco podpowiedzieć.

 

 

A więc, trasa wygląda następująco:

 

Warszawa

Schafberg, 4866, Austria

Rossfeld Panorama Strasse, Roßfeldstraße, 83471 Eck, Niemcy

Gosau, 4824, Austria

Hallstatt, Austria

Hallstattblick, Obersee, 4823 Bad Goisern am Hallstättersee, Austria

Malta-Hochalm-Straße, 9854, Austria

Nockalmstraße, Austria

Villach Alpine Road, Villacher Alpenstraße 90, 9500 Villach, Austria

Mangart saddle, Slovenija, Strmec na Predelu 34, 5231 Log pod Mangartom, Słowenia

Pasterze, 9844, Austria

Grossglockner Hochalpenstraße, 5661, Austria

Wodospady Krimml, 5743 Krimml, Austria

Olperer, 6154, Austria

Timmelsjoch Hochalpenstraße, Gurgler Landesstraße 114, 6456 Obergurgl, Austria

Przełęcz Stelvio, 39029 Stilfs, Włochy

Przełęcz Gavia, 25056 Ponte di Legno, Prowincja Brescia, Włochy

Berninapass, 7710 Poschiavo, Szwajcaria

Submerged Church Tower of Graun, SS40, 39027 Curon Venosta BZ, Włochy

Swiss Snowsports School Samnaun

Silvretta-Hochalpenstraße, Silvretta-Bielerhöhe, 6794 Partenen, Austria

Kaunertaler Gletscherstraße, 6524, Austria

Warszawa

 

Ja w trakcie swojej podróży delikatnie ją zmodyfikowałem ale stwierdzam, że nie miało to większego sensu. Mi wyszło 4200 km w 5 dni lecz jadąc jak powyżej punkt po punkcie wychodzi około 3800 km.

Trasę możecie wklejać w mapy/navi i śmiało ruszać.

 

Założenie było takie aby eksplorować Austrię jak najlepiej w jak najkrótszym czasie i połączyć to z opcją biwakowania motocyklowego co od jakiegoś czasu mnie interesuje.

 

Gdybyście chcieli jechać moją trasą i zobaczyć to co ja, koniecznie musicie odwiedzić miejsca Hallstatt (mało popularne miejsce, ja sam dowiedziałem się o nim kilka dni przed wyjazdem), oczywiście Grossglockner, Przełęcz Stelvio (wjeżdżając od strony Austrii, @Zakrześ twierdził, że przereklamowane ale jak dla mnie pod względem widoków o wiele lepsze niż Grossglockner) a po niej od razu Przełęcz Gavia (coś pięknego dla oka i ducha) i koniecznie obowiązkowo Kaunertaler Gletscherstraße (przepiękne, na pewno jeszcze tam wrócę).

 

Bagaż

- namiot, śpiwór 15°C, materac dmuchany, poduszka dmuchana,

- ubrania zwykłe na kilka dni,

- odzież termoaktywan,

- zestaw garnków firmy MSR (bardzo polecam),

- sztućce z tworzywa,

- kombinezon przeciwdeszczowy + nakładki na buty i słonie (wszystko Rebelhorn, przydał mi się tylko kombinezon),

- akumulatorowa pompka do kół Xiaomi (do pompowania materaca i poduszki a w przypadku kapcia do kół),

- trochę gotowej szamy na kilka dni (zupy i dania),

- kuchenka gazowa z allegro za 30 zł,

- zestaw turystyczny kosmetyków (małe buteleczki z Auchan do napełnienia kosmetykami) + ręcznik z mikrofibry,

- dysk twardy do przerzucania zdjęć i filmów z kamery,

- kable usb,

- dwa powerbanki,

- zestaw narzędzi, zestaw do naprawy opon, apteczka,

- jakieś pierdy typu palnik gazowy (na te same naboje co kuchenka), siatka do bagażu, suszarka do włosów (gdyby trzeba było coś podsuszyć), trytytki (obowiązkowo) i kilka rzeczy o których chyba nie pamiętam i może się nie przydały.

 

Wszystko to  miałem w rollbagu 60, kufrze centralnym 62L (widzieliście na zdjęciu), plecak rollbag Q-bag 40L i tankbag. Wyszło ciężej niż sięspodziewałem. Na siedzeniu pasażera był rollbag a plecak na plecach. Niestety plecak był tak ciężki, że po dojechaniu do granicy polsko-czeskiej bolało mnie nito (def. miejsce na ciele pomiędzy workiem mosznowym a odbytem. Nazwa nito wzięła się od lokalizacji - ni to dupa, ni to jaja)

Dodatkowo krępował moje ruchy bo zaczepiał o rollbaga.

Od granicy plecak wylądował na kufrze centralnym co o wiele poprawiło mój komfort jazdy jednak położenie sporego ciężaru tak wysoko pogorszyło komfort podjeżdżania na strome serpentyny.

Szczególnie dało się to odczuć przy wjeździe na Stelvio od strony Austrii. Kilka razy przy sporym złożeniu i małą prędkością mną majtnęło.  

Mimo wszystko wydaje mi się, że była to i tak lepsza opcja od bocznych kufrów bo na serpentynach bym je zostawił.

 

 

Co zawiodło

 

Było tego niewiele ale od tych najbardziej upierdliwych:

 

- zgubiona śrubka łącząca dźwignię zmiany biegów z elementem, na który naciska się butem w celu zmiany biegu. Zauważyłem to na Grossglockner w chwili, w której praktycznie ten wałek już odpadł.

Trytytki na szczęście ogarnęły częściowo sprawę ale niestety nie zacisnęły dźwigni na wałku jak robi to śrubka a jedynie utrzymywały go na miejscu. Przez to nie korzystałem już z quickshiftera bo wymaga to dosyć mocnego naciskania stopą na dźwignię a nie chciałem, żeby gniazdo i wałek się poroz****alały,

- ładowarka 2xusb z Ali. Na początku wszystko było git. W trakcie jazdy miała ładować telefon, powerbanki i ładowarkę baterii gopro. Drugiego dnia wyjazdu nie dawała rady utrzymać poziomu baterii samego telefonu a ostatniego dnia zaczęła działać z powrotem. Już ją wyp***doliłem

- kufer centralny, a raczej pasek trzymający wieko. Trzeciego dnia na jednym z postoi szukałem czegoś kufrze, zawiał delikatny wiaterek i wieczko swoim ostrym zamkiem palnęło mnie prosto w czoło. Kilka kropel krwi. Kufer spisał się mega dobrze, mogłem o nim całkowicie zapomnieć. Był sporo przeładowany wagowo, objętościowo i ostatecznie wylądował na nim jeszcze ciężki plecak. Więc gdyby ktoś potrzebował dobrych i solidnych kufrów, polecam firmę APDURO. Niestety  za ten pasek kilka ciepłych c*ujów i ku**w dostali

 

Co mnie zaskoczyło

 

- przede wszystkim oryginalne opony w GS. Na żadnym zakręcie nie straciłem przyczepności a chwilami zdążyło się odkręcać znacznie a i jak się gdzieś zapatrzyłem to ostre hamowanie przed barierą/przepaścią było. Jeśli się nie mylę to są to Bridgestone BATTLAX ADVENTURE. Niestety na mokrych od deszczu włazach kanalizacyjnych lub łączeniach mostu (metalowych) już się ślizgały. Nie wiem czy inne opony też tak mają bo w deszcz nie jeżdżę Na kamienistą drogę (jechałem dwoma kilkaset metrów) przednia na pewno się nie nadaje.

- te zupki:

Nie pamiętam ile kosztują ale jakoś niedużo. Do kupienia w Auchan i Selgros (większy wybór). Miałem kilka tak na wszelki wypadek, na szybką szamę i wierzcie mi, jak na zupę z worka smakuje prawie jak w domu. Serdecznie polecam.

 

Noclegi

 

W związku z tym, że wyprawa stricte biwakowa to też miałem, ze sobą namiot i chciałem z niego korzystać. Przed wyjazdem naczytałem się, że biwakowanie i kamery w Austrii surowo zabronione i mandaty po 10 000 euro. W rzeczywistości w rozmowie z kilkoma ludźmi okazuje się, że nikt o tym nie słyszał i nie zna nikogo kto by za powyższe wybryki dostał mandat. Pewnie jeśli przegniesz pałę to dostaniesz ale jeśli wszystko robi się z logiką to jest luz i nie ma się czym przejmować.

 

Moje noclegi wyglądały tak, godzina 17 i zaczynam się rozglądać za jakąś chałupą (oczywiście na przedmieściach) z dużym kawałkiem zielonej ziemi i ludźmi przed domem. Jeśli miejsce spełnia powyższe kryteria wbijam i pytam czy mogę w samym rogu działki lub gdziekolwiek mi wskażą rozbić namiot w celu przenocowania. Zaznaczam, że wstaję o 5 i o 6 nie ma po mnie nawet śladu (no może sam ślad zostanie).

Tak nocowałem dwa razy i udało się za pierwszym razem. Ludzie mili mi się trafiali. Jedni udostępnili łazienkę a drudzy kolejnego dnia o 6 wbili do mnie ze śniadaniem (mleko, kawa mocna jak diabeł, chleb i masło). Trzecia noc to hotel tak żeby było coś po ludzku i ostatnia na dziko.

 

Ostatnia noc w dziczy wzięła się stąd, że chciałem ujechać jak najwięcej kilometrów i ofiary na nocleg zacząłem szukać zbyt późno (po 20:00) Tak, dla Austriaków to już późna godzina. Po 21 praktycznie nikogo się już nie widuje na ulicach i przed domem. Tylko jakieś pojedyncze jednostki w knajpach. Jest tego dobra strona bo daje to mniejsze prawdopodobieństwo wykrycia przez jakiego prawilca i podkapowanie, że biwakujesz

 

Koszty

 

Cała wyprawa wyniosła mnie dokładnie 1769,68 zł. Zawiera się w tym koszt paliwa (głównie), koszt jednego noclegu w hotelu ze śniadaniem (coś koło 200 zł w Szwajcarii), winieta Austriacka, i wjazdy na przełęcze i jakieś drogi płatne itp. Itd. Wydaje mi się, że znośnie.

Wiadomo koszty można zmniejszać i zwiększać w zależności od tego co się zjada, co zwiedzasz i jak itd. Itp. Ja spróbowałem 2 lokalnych potraw i pizzy we Włoszech a resztę gotowałem sobie sam z prowiantu, który zabrałem ze sobą. Wiadomo, jakieś lokalne piwerko na wieczór też się kupiło co by się koszmary nie śniły Wszystko jest indywidualne.

Z @Zakrześ doszliśmy do wniosku, że zachodnie paliwo jest o wiele lepsze, bardziej kaloryczne. 30 litrowy zbiornik w GS często wystarczał na ponad 700 kilometrów jazdy

Faktem jest, że paliwo przy autostradzie kosztuje ~2,5 euro/L ale wystarczy z niej zjechać do pierwszej miejscowości i zatankować za 1,7 e/L.

 

Co do samej podróży

 

Jechałem GS’em i miałem zapakowany „cały dom”. Założeniem było zobaczenie pięknych miejsc i połączyć to z biwakowaniem.

Wszystko szło zgodnie z planem ale wiadomo, w niektórych miejscach fajnie było mieć lekkiego 1290 Duka bez bagaży a w innych 990 Adventure, żeby wspiąć się po kamienistych bezdrożach. Jako coś wypośrodkowanego GS sprawdził się wyśmienicie. Obydwie opony udało się pozamykać.

Reasumując na pewno wrócę do Austrii samochodem z przyczepką, na której będzie 1290 i 990 Jedyne czego mi brakuje to tych szybkich zakrętów na mocnym i lekkim motocyklu oraz eksploracja kamienistych ścieżek na 990 w pięknym i górzystym terenie.

 

Więcej nie opowiadam, bo uważam, że trzeba to zobaczyć i przeżyć na własnej skórze. Zdjęć nie pokazuję bo nie lubię spoilować. Jeśli ktoś chce to i tak w google znajdzie o wiele ładniejsze niż moje, robione telefonem. 

Jak sprawdzę nagrania to może jakiś film powstanie

 

A więc, w drogę

 

Ps. Pozdrawiam @Zakrześ, z którym mijałem się na trasie ale on mnie nie zauważył i @MarkLubuski, który widział mnie ale ja nie widziałem jego

[lelon]

krótko i na temat, dorzuć jakieś fotki😀

[seebst]

2 godziny temu, Conorian napisał:

Zaznaczam, że wstaję o 5 i o 6 nie ma po mnie nawet śladu

I to mi się podoba, też jestem tego samego zdania, aby jak najszybciej wyjeżdżać, by jak najwięcej zwiedzić.  Szkoda dnia 🤣🤣🤣🤣🤣

Edytowane 13 Sierpień 2022 przez seebst

[Conorian]

W dniu 13.08.2022 o 10:16, lelon napisał:

dorzuć jakieś fotki😀

Najważniejsze, żeby w podróży mieć jakąś przekąskę. Czas wtedy przyjemniej płynie

 

Edytowane 15 Sierpień 2022 przez Conorian

[seebst]

I bez rękawiczek 😁

No bo jak jeść w rękawiczkach 😂

[Conorian]

A więc udało mi się wygospodarować trochę czasu żeby napisać coś więcej o tym wyjeździe, wstawić kilka zdjęć i filmów.

Może poprawią Wam humor w przytłaczającej zimowej aurze

 

Motocykl od momentu przekroczenia polskiej granicy wyglądał tak:

 

Zdjęcie z pierwszego przystanku gdzieś w Austrii

 Plecak początkowo miał być na plecach ale przez to, że wypchany na maxa ograniczał ruchy ciała i głowy na motocyklu. Przez to poleciał na samą górę co znacznie pogorszyło prowadzenie w ciasnych zakrętach i złożeniu. Środek ciężkości bardzo wysoko. Kufer, torba i plecak wypchane na maxa.

 

Czasu mało więc szybka zupka i dalej

 

 

Po tym zwiedzam zgodnie z planem Schafberg, Rossfeld Panorama Strasse, Roßfeldstraße i Gosau.

 

Na koniec dnia udaje znaleźć się przy lesie (ledwo widoczne z drogi) jakieś domki letniskowe i w ich okolicy postanowiłem rozbić pierwszy namiot.

 

Skorzystałem tylko ze stolika, żeby przy ewentualnej konfrontacji z właścicielem nie miał do mnie pretensji

Ostatecznie nikt się nie zjawił ale cała pierwsza noc z nożem na klacie

 

Kolejny dzień to niestety praktycznie od 9:00 do 15:00 w deszczu.

Bardzo liczyłem na ujrzenie malowniczego Hallstatt:

a przez pogodę zobaczyłem mniej więcej tyle:

 

Moje zadowolenie widać po oczach 
 

 

Tak, że ten...

Na szczęście w drugiej części dnia było już lepiej i resztę udało się zobaczyć w całkiem ciekawej scenerii, Malta-Hochalm-Straße, Nockalmstraße, Villach Alpine Road, Mangart saddle.

 

Pod koniec tego dnia cisnę ile się da, żeby dojechać jak najbliżej Grossglockner'a szukając przy okazji miejsca do przekimania. 

Udało mi się dojechać do miejscowości Berg im Drautal i na tej polanie spędzić w namiocie kolejną noc:

To tutaj rano zostałem poczęstowany śniadaniem, bardzo miło

Szybko się pakuję robię łyka kawy od gospodarzy i kolejny przystanek to Pasterze i Grossglockner.

 

Czas mi się już dzisiaj kończy więc dokończę innym razem.

W międzyczasie udało złożyć się kilka filmów tak więc zapraszam do przejażdżki. 

Polecam w słuchawkach

 

Tutaj taki ogólny z całego wyjazdu:

 

 

A tutaj dłuższe z poszczególnych miejsc:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 10 Grudzień 2022 przez Conorian

[mariuszn2]

Przez moje wyjazdy w jakiś dziwny sposób Twój temat jakoś uciekł 

mojej uwadze , a ja jestem uczulony na każdy motocyklowy wypad .

Nie zdążyłem przejrzeć wszystkich filmików , ale to faktycznie super

prezent na obecną zimową pogodę ( moto na kołkach )!!!

Nie wiem czy policja nie będzie się czepiać za te paluszki jedzone 

po drodze , bo już w takiej Austrii można dostać za to mandat 🤣,

bo tam motocykliści muszą trzymać co najmniej jedną rękę na kierownicy !

 

No i jeszcze jedno wyjaśnienie dla niewtajemniczonych . Ty zapewne 

dokonałeś skrótu myślowego , w sprawie wjazdu na Stelvio od strony 

Austrii . Zapewne chodziło Ci o wjazd od strony włoskiego Merano !

Po prostu Stelvio leży prawie na granicy włosko -szwajcarskiej ,naprawdę

daleko od Austrii , na samą przełęcz prowadzą 2 drogi po włoskiej stronie

i jedna od strony szwajcarskiej, przez przełęcz Umbrail Pass.

 

[Conorian]

3 godziny temu, mariuszn2 napisał:

Zapewne chodziło Ci o wjazd od strony włoskiego Merano !

Dokładnie o to mi chodziło
Wjazd dosyć wymagający z bagażem taki jak mój co widać na filmie. Jest duża różnica wysokości na zakręcie między serpentynami i często musiałem schodzić do pierwszego biegu co nigdy mi się nie zdarza. Na pewno lepiej by się tą stroną zjeżdżało ale niestety nie miałem czasu spróbować ponownie.

 

Wszystkie trasy zrobiłem tylko jeden raz dlatego na filmach jazda nie jest "na pełnej..."

Dodatkowo ciężko jest szybko jeździć po serpentynach i jednocześnie napawać się pięknymi widokami. Starałem się to jakoś wypośrodkować.

 

Co do policji na austriacką się nie natknąłem ale z kolei włoska miała wyje**** po całości czego w sumie się spodziewałem

Paluszki jeśli dobrze pamiętam to już w Czechach lub Polsce

Edytowane 10 Grudzień 2022 przez Conorian

[mariuszn2]

Łooo ludzie , jakie puchy na Grossglocknerze , kiedy tam byłeś ? 

Jak my byliśmy na przełomie lipca i sierpnia 2017 to tam były dzikie tłumy !!!

I czy Ty licznik masz wyskalowany w milach , bo jak na widoczną na zegarach

prędkość coś podejrzanie szybko się przemieszczasz na filmiku ?! 🤣

[Conorian]

@mariuszn2 byłem tam w pierwszej połowie sierpnia i ogólnie wszędzie było dosyć luźno. 

Licznik raczej w kilometrach ale muszę przyznać, że nigdy tego nie sprawdzałem

GS polski salon więc raczej w milach by nie zrobili (chyba)

A może to Hayka zawyża i masz takie złudzenie 

Prędkość filmu również oryginalna.

[mariuszn2]

Mi się kiedyś ,niechcący , udało przestawić licznik z km na mile 

na stacji benzynowej (kasując licznik dzienny ) ,sam do tej pory nie wiem 

jak to zrobiłem ! 🤣  Ale po zatankowaniu długo się nie mogłem 

nadziwić ,że wg licznika jadę tak wolno ale wszystkich wyprzedzam,

a krajobraz jakoś tak szybko zapier...la !!!

Dopiero po jakimś czasie eureka , pewnie przestawiłem licznik na mile ! 🤣

[Zakrześ]

W Polsce też można złapać mandat za puszczenie kierownicy i to  2, czy 2,5tys zł... 

 

A co do przyczepności, na południe od Czech, Słowacji, zawsze spotykałem się z dużo bardziej przyczepnym asfaltem niż w Polsce. Na cały wyjazd, pierwszy uślizg miałem 10km od domu w drodze powrotnej, a i tak jechałem dość zachowawczo... 

Rok temu w Rumunii przejechalem bardzo dużo kilometrów w deszczu i też opony nie puszczały

[Conorian]

Dobra, mam trochę wolnego czasu więc coś dopiszę

Więc ruszam w kierunku Grossglockner gdzie bez problemu dojeżdżam.

W pierwszej kolejności atakuję Pasterze (jeden przejazd) i od razu po tym cały zniecierpliwiony na Grossglockner (jeszcze wtedy myślałem, że będzie to najpiękniejszy punkt widokowy mojej podróży). Udało mi się zrobić jeśli dobrze pamiętam 3 przejazdy. Również tutaj udało się trzasnąć fotkę do kalendarza, którą dzięki Wam możemy zaobserwować w lutym tego roku

 

 

Miejsce do zdjęcia chyba było dosyć zjawiskowe bo kilku motocyklistów już ustawiło się w kolejce, żeby w tym miejscu sieknąć sobie fotkę. Mając kilka potencjalnie dobrych zdjęć nie chciałem dłużej przeszkadzać. Wskakuję na moto, odpalam, wbijam jedynkę i w tym momencie poczułem, że coś jest nie tak. Dźwignia zmiany biegów ledwo się trzymała a śrubki, która ją trzyma oczywiście nie było. Teraz przeglądając inne ujęcia widać, że dźwignia już ledwo się trzymała:

Ostatecznie wyglądało to tak:

Na początku trytytki nie były obcięte bo multitool z kombi nereczkami miałem dosyć głęboko w bagażu. Po zjechaniu z Grossglockner’a zauważyłem stojącego na poboczu rowerzystę pijącego wodę. Podpytałem go czy ma coś czym mógłbym skrócić trytytki. Odparł, że tak i za chwilę mi da tylko musi to wyciągnąć. Okazało się, że jego nożyk był schowany w bagażu dwa razy głębiej niż mój Głupio trochę mi się zrobiło ale nic nie mówiłem. Za fatygę oddałem mu mocno schłodzoną butelkę litrowej wody uleczając swoje splugawione sumienie. 

 

Niestety dźwignia zmiany biegów nie siedziała sztywno i ciasno w swoim otworze z powodu braku śrubki zaciskowej. W BMW trzeba dosyć mocno gnieść dźwignię, żeby zadziałał qs więc w obawie przed rozrobieniem otworu dźwignie postanowiłem dalszą trasę pokonać bez używania qs’a. Na początku trzymałem się tego postanowienia co też widać na filmach, że często używam sprzęgła jednak im lepsze (bardziej kręte drogi) tym bardziej zapominałem o tym postanowieniu  

GS jest na gwarancji i miałem plan podjechać do najbliższego serwisu BMW, żeby mi dali taką śrubkę ale ostatecznie nie chcąc tracić czasu ruszyłem w dalszą podróż.

Po usprawnieniu powyższej dźwigienki w mojej głowie narodził się wspaniały pomysł (teraz stwierdzam, że był raczej ch**owy ale w sumie nie wiem) przeskoczenia w moim planie podróży z Grossglockner’a prosto na Stelvio, kontynuowanie dalszej, wyznaczonej trasy a miejsca, które przeskoczyłem zwiedzić w drodze powrotnej. Co by się tak nie nudzić na powrocie

 

Nie zastanawiając się w ogóle ruszam w drogę. To tego dnia kawałek za włoską granicą minąłem się na trasie z @Zakrześ (pozdrawiam jeszcze raz ), który wraz z nieznanym mi kompanem wracał już do domu

 

W drodze na Stelvio kończy mi się internet w telefonie (google maps out) ale na szczęście mam Navigatora VI. Trochę mniej wygodna we wprowadzaniu miejsca docelowego w porównaniu do google ale dalej jadę już na niej i spisuje się wzorowo

Na Stelvio wjeżdżam od Merano (jeszcze raz dzięki za poprawienie @mariuszn2) i zakochuję się w widokach. Ch*j wie po co te sztachety

 

 

Różnica wysokości na serpentynach tak duża, że musiałem na nich schodzić do 1 biegu (myślę, że głównie przez mój bagaż) żeby nie nadwyrężać sprzęgła. Dojeżdżam na szczyt, ekscytacja się utrzymuje ale nie jest jakoś mega.

 

 

Chwila napawania się widokami, jakieś zdjęcie i zjazd w stronę Przełęczy Gavia. Na tym odcinku naprawdę ciężko było skupić mi się na drodze. Zatrzymałem się kilka razy żeby pooglądać góry. Dla mnie miejsce to strzał w 10. Już wtedy Grossglockner spadł w moim rankingu właśnie na rzecz Stelvio  oczywiście nadal nie wiedziałem co jeszcze mnie czeka w kolejnych dniach.

 

Na Stelvio i Gavia straciłem trochę poczucie czasu. Zrobiło się późno a był to dzień, w którym powiedziałem sobie, że koniecznie zaliczam noc w hotelu.  Niestety booking działał na moją niekorzyść. Jakieś problemy z rezerwacją pokoju na trasie Gavia – Berninapass (nie wiem do tej pory czym było to spowodowane).  Udało mi się znaleźć i zarezerwować pokój w najbliższym hotelu pod nazwą HOTEL INN LODGE.

Wszystko bardzo fajnie ale zameldowanie w pokoju jeśli dobrze pamiętam do 22:00. Pamiętam, że Berninapass z mojej trasy przeleciałem w zupełnej ciemności, żeby zdążyć zameldować się w hotelu. Była pełnia księżyca co dodawało trochę grozy trasie Dało się zauważyć, że za dnia jest tam bardzo ładnie. Niestety, żeby zdążyć praktycznie nie odrywałem oczu od drogi przez co niewiele udało mi się obejrzeć

Do recepcji hotelu wbijam na pełnej o 21:55, biorę kluczyk do pokoju, cały majdan z GS'a i chwila oddechu na wygodnym hotelowym łóżku.

Korzystając z hotelowego wifi zapisuję trasę na kolejne dni w nawigacji BMW. Po tym szybki prysznic i kimono.

 

Dobra, reszta następną razą bo jutro do roboty nie wstanę

Edytowane 7 Luty 2023 przez Conorian

[seebst]

Z Mariuszem z Grossglockner też żeśmy bardzo późno wrócili na bazę, ale akurat powrót był szybki, bo głównie autostradą. Ale na następny dzień, gdzie gwoździem programu była Stelvio, zjechaliśmy z niej do Szwajcarii i tam również straciliśmy poczucie czasu, byliśmy tak zachwyceni widokami i jazdą, że na powrocie o północy trzasnęliśmy jakąś przełęcz, może i dwie nawet, a z tyłu głowy jeszcze ostrzeżenie przed niedźwiedziami. Najgorsze w tym wszystkim było to, że wiele by nie brakowało, a Stelvio byśmy drugi raz zaliczyli (tym razem już po ciemku) 😂 Ostatecznie meldujemy się chyba coś koło 2 w nocy, a babcia właścicielka wita nas kijem od szczotki, waląc w sufit, kiedy chcieliśmy wziąć prysznic 🤣 Fajne są te przejazdy nocne na przełęczach 😁

[mariuszn2]

Tak było !!! A i tak zaliczyliśmy nocą przełęcz o wysokości ponad 2 km ,

na szczęście nie Stelvio ! 😂 A drugi nocny przejazd miałem w 2018 na Transfogaraskiej !!!

[Conorian]

Dobra, opowiadam dalej bo trzeba to jakoś skończyć. Może dzisiaj się uda

 

Hotelowe śniadanie zaczyna się o godzinie 8:00. Budzik miałem nastawiony na 7:30, żeby przed śniadaniem ogarnąć wszystko, zjeść i od razu ruszać w drogę.

Oczywiście zaspałem Wstaję z łóżka coś koło 8:20, szybka toaleta i na śniadanie.

 

Nie ukrywam, że liczyłem na jakieś jajka na ciepło, parówki, może jakaś zupina wodzianka. Generalnie coś na przeprostowanie kiszek. Zawsze w hotelach na śniadanie udawało mi się zjeść się coś ciepłego. Jakież było moje zdziwienie gdy jedyne co udało mi się skomponować w hotelowym bufecie to musli z jogurtem + kanapki To już lepsze posiłki miałem pod namiotem

Ze śniadaniem uporałem się szybko, kilka szklanek soku wychylone i zaczynam noszenie pierdów do GS’a. Maszyna zaparkowana była przed samym wejściem do hotelu (oczywiście za zgodą Pani z obsługi) więc daleko nosić nie musiałem.

Drugim kursem zatrzaskuję hotelową kartę (wejściówkę do pokoju) wewnątrz pokoju... Na szczęście na recepcji ktoś był i miał pod ręką zapasową więc czasu nie zmarnowałem.

 

Kilka minut po 9:00 siedziałem już na motocyklu w drodze do kolejnego punktu.

Jest piękny, słoneczny poranek. Na niebie ani jednej chmurki. Jedynie wierzchołki gór schowane są za białymi kłębami. Droga ciągnie się u podnóża gór, co kilka kilometrów omijając jakieś miasteczko Widok jest dla mnie naprawdę kojący, cały czas zerkam na szczyty w oddali.

 

 

Niestety zdjęć i filmów z dalszej części podróży mam już trochę mniej gdyż zapełniłem wszystkie nośniki pamięci.

Najpierw pojechałem pod Submerged Church Tower of Graun.

 

 

Nie zachwyciło mnie jakoś specjalnie. Wjechałem na parking przy wieży i nawet nie zsiadałem z motocykla. Obejrzałem, ok. fajne i jadę dalej.

Następnie ruszyłem do Swiss Snowsports School Samnaun. Również tylko się odbiłem jednak miejsce bardzo atrakcyjne dla ludzi lubiących chodzić po górach. Widać było dużo turystów wspinających się po zboczach i sporo szlaków. Drogą dojazdową w to miejsce również się nie nacieszyłem gdyż było bardzo dużo robót drogowych. Wahadła przeplecione rozsypanym żwirem lub remontem mostku/pobocza. Ogólnie słabo. Nawet zdjęcia nie mam. Próbowałem coś nagrywać jednak częstotliwość zatrzymań była tak duża, że dałem sobie spokój.

 

Kolejnym punktem mojej podróży jest Silvretta-Bielerhöhe jednak wcześniej przerwa na szybki obiadek

 

 

 

W trakcie tego postoju drugi i ostatni raz zapomniałem o tym, że linka (ogranicznik) otwarcia wieko kufra centralnego jest delikatnie za krótka i jak pierwszego dnia wyprawy zdążyłem zrobić unik przed zamykającym się (pchniętym przez lekki powiew wiatru wiekiem) tak tym razem się nie udaje…

Grzebiąc w kufrze dostaję całym impetem kantem zamkiem klapy prosto w czoło. 

 

 

Rana jest niewielka ale uwierzcie mi, poczułem wszystkie nerwy w górnych siekaczach. Aż się nogi ugięły. Kawy do obiadu pić już nie musiałem. Kufer i jego projektant oczywiście zgarnęli kilkanaście soczystych k**ew bo jak że by inaczej

 

Dojeżdżam do Silvretta-Bielerhöhe. Po poprzednich dwóch punktach i rozciętym czole zaczynam odzyskiwać nadzieję we wspaniałe widoki. Miejsce bardzo ładne i malownicze otoczone wysokimi górami. Idealne do odpoczynku po długiej podróży. Niestety zdjęcia żadnego nie zrobiłem a jeśli znajdę to obiecuję wkleić.

 

Atakuję kolejny punkt, którym jest Silvretta-Bielerhöhe. Na miejsce udało się dojechać dosyć sprawnie. Kilka kilometrów przed wjazdem była chyba bramka z opłatami (15 euro) ale nie jestem pewny czy płaciłem. Możliwe, że wpuszczali wszystkich. Na początku nudy, nic się nie dzieje. W końcu wjeżdża się pomiędzy jakieś pagórki więc od razu odzyskuję nadzieję licząc, że jednak nie wydałem (chyba) 15 euro na marne

 

 

Okolica górzysta i zielona, podoba mi się. Nie spodziewałem się jednak co za chwilę nastąpi. Jadę kawałek dalej i w oddali widzę przede mną takie coś jakby ściana.

 

 

Okazuje się, że jest to tama z kamieni (otoczaków), na którą oczywiście można wjechać.

Tak to wygląda:
 

 

Dla mnie to był szok, coś pięknego Wyjeżdżam na samą górę i uświadamiam sobie jak wielki zbiornik wody trzyma w ryzach ta kamienna tama. Polecam to miejsce każdemu kto lubi poczuć monumentalizm na własnej skórze. Droga prowadzi wzdłuż linii brzegowej i biegnie w kierunku lodowca zaznaczonego strzałką. Cały przejazd zamieściłem w filmie, który jest wyżej więc nie ma sensu się rozpisywać. Droga bardzo dobrej jakości, dosłownie 2 dziury. W innych okolicznościach można naprawdę poszaleć

Po dojechaniu na szczyt i zgaszeniu silnika podbiega do mnie jakieś dziecko i pyta czy jestem z Wrocławia. Nasz krótki dialog podsłuchuje jakiś motocyklista z Polski i zastępuje dzieciaka w rozmowie. Znowu dowód na to, że świat mały, rodaka wszędzie można trafić

 

No i niestety znowu czas mi się skończył i nie dam rady skończyć historyjki…

Tak więc do następnego, idę szukać brakujących zdjęć