Czarnogóra trip - relacja

[Kondzio]

2 godziny temu, rafix napisał:

 

 

Byłeś?

Castingi można oglądać 😋

[kokos]

@rafix był a nawet siedział. Ale obsadzie się nie spodobał 🤪

[nieaktywny2]

19 minut temu, kokos napisał:

@rafix był a nawet siedział. Ale obsadzie się nie spodobał 🤪

 

Nie wypada aby reżyser grał we własnych filmach

Dla tego 

[Neonkin]

19 godzin temu, Fido napisał:

Dzień 6.

Kilometrów zaplanowanych na dziś nie było dużo, więc i pośpiechu  nie było. Z Sarajewa wyjechaliśmy koło 9.30 i udaliśmy się w kierunku granicy z Czarnogórą. Drogi w BiH to prawdziwy dramat. Niedość, że wąskie, kręte i wyboiste to nawierzchnia tylko czasami i tylko z nazwy jest asfaltowa. Dojazd do granicy to porażka jakaś. Na samej granicy BiH poszło nawet szybko, tylko pogranicznik kazał zgasić nam motory, bo za głośno mu było... Inaczej sytuacja się przedstawiała na wjeździe do MNE. Kolejka na kilka samochodów, a zeszło się ponad pół godziny. Wyraźnie robić im się nie chce.

Po przekroczeniu granicy niemal od razu wjeżdża się do kanionu Pivy. Widoki rzeczywiście niesamowite. Zwłaszcza na odcinku za tamą, która spiętrzając wody tworzy sztuczne jezioro Pivskie.

Znad jez. Pivskiego udajemy się drogą P14 przez Durmitor. Droga ta prowadzi w górę mnóstwem krętych tuneli oferując zapierające dech w piersiach widoki na jez. Pivskie z naprawdę sporej wysokości.

 

Sam Durmitor widokowo przypomina mi nieco Transfagaraskę.

bardzo bym chciał wrócić w to miejsce. Widok zachwyca. Zazdroszczę  

 

W dniu 23.08.2023 o 00:45, radzior napisał:

A mieliście kiedyś taki piękny widok za oknem jak my?? 😉🤣😁

 

 

Miałem i nie musiałem przepierdolić tylu kilometrów. Wystarczyło żebym zajechał do Topornii. Przy okazji pozdrawiam Organizatora

[Franio]

21 godzin temu, Fido napisał:

Dzień 6.

Kilometrów zaplanowanych na dziś nie było dużo, więc i pośpiechu  nie było. Z Sarajewa wyjechaliśmy koło 9.30 i udaliśmy się w kierunku granicy z Czarnogórą. Drogi w BiH to prawdziwy dramat. Niedość, że wąskie, kręte i wyboiste to nawierzchnia tylko czasami i tylko z nazwy jest asfaltowa. Dojazd do granicy to porażka jakaś. Na samej granicy BiH poszło nawet szybko, tylko pogranicznik kazał zgasić nam motory, bo za głośno mu było... Inaczej sytuacja się przedstawiała na wjeździe do MNE. Kolejka na kilka samochodów, a zeszło się ponad pół godziny. Wyraźnie robić im się nie chce.

Po przekroczeniu granicy niemal od razu wjeżdża się do kanionu Pivy. Widoki rzeczywiście niesamowite. Zwłaszcza na odcinku za tamą, która spiętrzając wody tworzy sztuczne jezioro Pivskie.

Znad jez. Pivskiego udajemy się drogą P14 przez Durmitor. Droga ta prowadzi w górę mnóstwem krętych tuneli oferując zapierające dech w piersiach widoki na jez. Pivskie z naprawdę sporej wysokości.

 

Sam Durmitor widokowo przypomina mi nieco Transfagaraskę.

 

Finalnie po przejechaniu Durmitoru wylądowaliśmy koło miejscowości Žabljak, gdzie ogarnęliśmy sobie nocleg.

Jutro kierunek Podgorica.

Jezioro Pivskie  to może to piwo?

W sumie radzior wygląda jakby przeszedł na koran

[radzior]

4 minuty temu, Franio napisał:

 

W sumie radzior wygląda jakby przeszedł na koran

W muzułmańskiej dzielnicy Sarajewa wśród kobiet z wizjerami zamiast twarzy czułem się dziwnie obserwowany....  😁😁😭🤣

[maniomen]

Swoją drogą, może średnio na temat, ale zobaczyłem to, jak Radziorro wrzucił krótki filmik na facebooka, nagrywany z ręki telefonem.

Obraz ci strasznie faluje.

Co za telefon masz? Ile masz go lat? I czy tak było od nowości, czy stabilizacja obrazu rozkrzaczyła się od trzymania w uchwycie na telefonie?

Tyle pytań, tak mało odpowiedzi.😁

Mój telefon ma 7 lat to nie zwracam na to uwagi. Uznaję, że tak było od zawsze.

[radzior]

18 minut temu, maniomen napisał:

Swoją drogą, może średnio na temat, ale zobaczyłem to, jak Radziorro wrzucił krótki filmik na facebooka, nagrywany z ręki telefonem.

Obraz ci strasznie faluje.

Co za telefon masz? Ile masz go lat? I czy tak było od nowości, czy stabilizacja obrazu rozkrzaczyła się od trzymania w uchwycie na telefonie?

Tyle pytań, tak mało odpowiedzi.😁

Mój telefon ma 7 lat to nie zwracam na to uwagi. Uznaję, że tak było od zawsze.

Nowy jest 🤣 film jest OK, to fejs coś z nim zrobił...

[Fido]

Dzień 7.

Ruszamy rano z naszej górskiej chaty w kierunku stolicy Czarnogóry, Podgoricy.

Droga początkowo biegnie wzdłuż kanionu rzeki Tara, oferując nam niezapomniane widoki.

 

Po drodze odwiedzamy park Biogradska gora i znajdujące się w nim Jez. Biogradskie (coś jak nasze Morskie Oko).

Dalsza podróż odbywa się mało uczęszczanymi przez motocyklistów, krętymi górskimi drogami, na których nawierzchnia pozostawia wiele do życzenia. Zwłaszcza dla motocykla klasy GTR. Asfalt niby był, ale tak wyboisty, że plomby wypadały. Radzior na tigerze podobno nie narzekał, ale Ance na którymś z wybojów coś je#ło w kręgosłupie i musieliśmy zrobić dłuższą przerwę, żeby doszła do siebie. Postój był w całkiem urokliwym miejscu z fajnym widokiem.

Zdjęcia nie oddają co prawda w pełni ukształtowania terenu, ale uwierzcie mi, że tam było naprawdę wysoko.

Po zjechaniu z gór wpadliśmy na autostradę, którą w krótkim czasie docieramy do Podgoricy. Autostrada owa biegnie w dużej części tunelami pod pasmami górskimi. Po wyjeździe z tuneli doznaliśmy uczucia jakby nas ktoś otwartym, nagrzanym piekarnikiem jebnął. Przed tunelami temperatura powietrza oscylowała w granicach 30÷32⁰C, w tunelach spadła do 23÷24⁰C, po drugiej stronie było już 40÷42⁰C. Rekord jaki pokazał mi wyświetlacz w kawie to 44⁰C.

W Podgoricy jesteśmy koło 17stej. Meldujemy się na kwaterze (na szęście klima działa) i czekamy, aż temp. spadnie na tyle, żeby dało się wyjść na zewnątrz. W samej stolicy nie za bardzo jest co zwiedzać, więc kierujemy się do knajpy na kolację, a potem do sklepu po zakupy na wieczór i na śniadanie. Dzień kończymy tradycyjnie, z kolegami Jackiem i Danielsem!

 

Edytowane 26 Sierpień 2023 przez Fido

[radzior]

I tradycyjnie porządna regionalna szama 🤣😋

 

 

Jagnięcina z kością 🥰

 

 

[lelon]

podoba mnie się to !!!

[radzior]

Zdjęć mało, za to filmów mamy fchuj, więc już za parę miesięcy coś ciekawego zmontuje 😭🤣😋😋

[Fido]

Dzień 8.

Celem na ten dzień było objechanie jez. Szkoderskiego, przebicie się przez góry i dotarcie do "Oceanu" Adriatyckiego. Udało się nawet więcej, bo finalnie wylądowaliśmy w Kotorze.

Nie spieszyło nam się, więc z Podgoricy wyjechaliśmy po 10. Niestety upały nie odpuszczały. Początkowo monotonna jazda przez miasto i nie ciekawy krajobraz stawały sie powoli coraz bardziej interesujące.

W końcu docieramy do północnego brzegu jeziora który przecina most drogowo kolejowy.

 

Niedaleko za mostem skręcamy na południowy wschód, by jechać wzdłuż brzegu jeziora krętą górską drogą, która stopniowo wznosi się po zboczu gór ukazując coraz piękniejsze widoki na jezioro.

 

 

 

 

 

Droga kończy się prawie na granicy z Albanią, więc zawracamy na północny zachód ku wybrzeżu. Przed nami jeszcze trochę kilometrów przez góry by w okolicach miasta Bar oczom naszym ukazał się Adriatyk i palmy!

 

 

 

 

 

I w takich oto okolicznościach przyrody, jadąc wzdłuż wybrzeża "Oceanu" Adriatyckiego dotarliśmy do Zatoki Kotorskiej.

 

 

 

 

Dzień kończymy podobnie do wcześniejszych.

[radzior]

[Fido]

Dzień 9.

To dzień, w którym my i nasze dzielne rumaki odpoczywamy od jazdy. 

Początkowo mieliśmy w planach by ten dzień przeznaczyć na moczenie dup w Adriatyku, czyli typowy plażing, smażing, ale jak to u nas, pełny spontan. Chłopaki znaleźli w necie ofertę rejsów wycieczkowych po zatoce. Pomysł się wszystkim spodobał więc po śniadaniu udaliśmy się na nabrzeże.

Okazało się, że możemy zarezerwować rejs dopiero na 15stą. Wolny czas przeznaczyliśmy na zwiedzanie Kotoru.

Wreszcie ktoś pomyślał o ludziach naszych rozmiarów.

Starówka kotorska.

 

Port.

 

Nasza motorówka.

3 godzinny rejs kosztował nas 35€ od osoby i obejmował wizytę na wyspie z 15 min. przerwą na zwiedzanie muzeum i cerkwii, wpłynięcie do starej stoczni remontowej dla u-bootów:

 

Oraz wizytę w Blue Cave. Jest to jaskinia do której można wpłynąć niewysoką łodzią ze względu na niskie sklepienie przy wejściu do jaskini.

 

Można też wyskoczyć z łódki i sobie popływać.

 

Don Radziorro

 

[mariuszn2]

Motorówka na bogato !!!

W końcu wyprawa z prawdziwego zdarzenia, a nie tylko bary i knajpy !!!

A Durmitor, kanion rzeki Tara czy Zatoka Kotorska to atrakcje przez duże A !

[nieaktywny5]

Super wypad a nie tylko zapierdalanie i liczenie km i czas , czas . To jest wyjazd i zwiedzanie z zapasem czasu na małe z pianką .😁

[lelon]

Teraz, kwinto59 napisał:

Super wypad a nie tylko zapierdalanie i liczenie km i czas , czas . To jest wyjazd i zwiedzanie z zapasem czasu na małe z pianką .😁

Oj tam tam, na małe z pianką nawet jak zapierdalasz to czas się znajdzie 😆

 

Wyjazd super, zazdraszczam

[maniomen]

9 godzin temu, Fido napisał:

Radzior na tym zdjęciu wygląda jak jakiś włoski mafioso.

Tylko jeszcze trochę za mało opalony.🙃

[Franio]

W dniu 27.08.2023 o 01:38, Fido napisał:

 

Don Radziorro

 

 

Jak wilk z Wallstreet

 

W dniu 27.08.2023 o 01:38, Fido napisał:

 

Don Radziorr

 

[Neonkin]

18 godzin temu, Franio napisał:

 

Jak wilk z Wallstreet

Jo jo! Wilk ale z Mińska

Wygląda jakby zabrali mu stery

 

Fajna relacja. Pozazdrościć

Byłem w CR i faktycznie upały nieziemskie.

Klimatyzacja w aucie miała co robić

Edytowane 29 Sierpień 2023 przez Neonkin

[Fido]

Dzień 10.

Zaczynamy powoli wracać.

Wyruszamy z Kotoru i po objechaniu zatoki jedziemy przez Dubrownik, Makarską do Splitu.

Widoki na Zatokę Kotorską:

 

 

 

Dalej droga biegnie wzdłuż wybrzeża, wijąc się po zboczach gór, które schodzą do samej wody.

Widoki niesamowite. Chociaż było tak gorąco, że parujące wody Adriatyku zasłaniały horyzont.

 

Tam w dole to Dubrownik:

 

Nowy most łączący obie części Chorwacji:

 

 

I w takich oto okolicznościach przyrody:

docieramy do Splitu.

 

Jak zwykle kwaterunek, odświeżenie się i ruszamy na miasto coś zjeść.

Trafiliśmy na knajpę w której menadżerka sali najpierw kazała nam czekać na stolik, a kiedy się zwolnił, posadziła nas przy nim, po czym staliśmy się niewidzialni dla obsługi...!

Dopiero po interwencji Zadziora kelner przypomniał sobie, że dobrze by było przyjąć zamówienie. Na samo żarcie też trzeba było niesamowicie długo czekać. W sumie od wejścia do knajpy do podania jedzenia minęła grubo ponad godzina! Samo jedzenie też było byle jakie. Tak nam czas uciekł, że na plażę dotarliśmy po zmroku. Nie przeszkodziło nam to jednak by zaliczyć nocną kąpiel w Adriatyku.

 

A z porankiem kawka na tarasie z widoczkiem na Adriatyk:

[radzior]

Zaraz przed zmrokiem na plaży

 

 

 

 

Tu sie Fidy kąpią 🤣

 

 

 

[Fido]

Dzień 11.

W zasadzie nic ciekawego się nie działo.

Ze Splitu odbijamy już wgłąb lądu, więc i widoczków ciekawych mało. Decydujemy się na przejazd autostradami do Wiednia, żeby zaoszczędzić czas.

Pogoda w kratkę. Przez Chorwację towarzyszy nam słońce, ale temperatury nieco bardziej uprzejme, w granicach 20 ÷ 22⁰C. Im bliżej Słowenii, tym chłodniej i coraz ciemniejsze chmury. Przez całą Słowenię i sporą część Austrii towarzyszyły nam przelotne deszcze od mżawek po ulewę. Zrobiło się naprawdę chłodno, do 16⁰C, co w połączeniu z nieco nasiąkniętymi ciuchami spowodowało, że zaczęliśmy marzyć o gorącej herbacie lub kawie.

Zanim dotarliśmy do Wiednia zdążyliśmy wyschnąć. Znaleźliśmy kwaterę i poszliśmy na sznycle po wiedeńsku. Teraz tradycyjnie spędzamy czas przy drinkach.

Na jutro w planach zwiedzanie Wiednia.

Edytowane 29 Sierpień 2023 przez Fido

[radzior]

Dodam, że tradycyjnie w Austrii jechane było jak buk przykazał...no może poza Fidem... 😋🤣